بگذار تا که تاه شوم در هوای تو

بگذار تا که تازه شوم در هوای تو

ای ذره ذره ی نفسم مبتلای تو

می خواهمت به قدر تمام شکوفه ها ...

پهن است فرش سرخ غزل زیر پای تو

نذری بکن همیشه بمانی کنار من ...

تا در دل زمانه نیفتد بلای تو

دست و دلم همیشه به دنبال چشم توست

ای خاستگاه معجزه در چشم های تو

من سیب سرخ یاد تو را گاز می زنم

شیرین شود لبان من از ماجرای تو

گاهی به خواب نیمه شبت می کشم سرک

شاید دوبال حادثه باشم برای تو

شاید دوباره پر بزنی در هوای من ...

تا من گل و شکوفه بریزم به پای تو ....

م- شوریده سید مهدی نژادهاشمی 22/5/1390 بجنورد