دلم براي توهرشب بهانه مي گيرد

استاد گرانقدرم بانو ضیایی عزیز منتظر حضور ارزشمند شما در بخش های مختلف سایت اعم از گفتگوی ازاد ، مسابقات ، بداهه سرایی، و جلسات نقد و غیره .. می باشیم . ممنون میشویم مارا با نظرات خوب و زیبایتان همراهی نمائید

درودها بر شما
بسیار زیبا!

میان کوچه ی شعرم همیشه عطر تنت

برای سبز خیالم جوانه می گیرد


درود مهربانم
زیبا بود
مثل همیشه روان ودلنشین
احسنت

درود بانو
غزلی ناب و زیباست

سلام بانوی بزرگوار

بسیار زیباست چشمه ذوقتان پیوسته جوشان باد

درود و افرین

برای مرز خیال تو آرش اوردم
افرین .افرین .افرین
خیلی زیبا بود این یک مصرع را یادگاری برمیدارم
ارش اسطوره مورد علاقه من است و برایم جالب بود شما به جه زیبایی با این مصرع کل داستان را تعریف کردید

هر یک از سطرها برای خودش لشگری از واهمه و شور دل را به شهر ساکت ذهن وارد می کند.
حقیقتا این اثر شما خیلی جان دار و شناسنامه دار بود.
به هیج عنوان قصد تعریف و تمجید و تعارف ندارم ... این شعر از کنه شاعر برون ریز شده و معلوم است که شعر همزمان قلم و شاعر را اسیر کردهو دست هایشان را بسته است. قوی بود و دلنشین و خیال انگیز و ماندگار نیز...
درود بر شما

سلام
بسیار زیبا و پر از لطافت بود
شاد باشید و شاعر بمانید

سلام بر زهرای عزیزم
بسیار زیبا و خواندنی سروده بودی .

بسیار زیبا.

برای مرز خیال تو آرش اوردم
چرا که فاصله تاب از زمانه می گیرد...

تلمیح آرش واقعا زیبا بود

میان کوچه ی شعرم همیشه عطر تنت

برای سبز خیالم جوانه می گیرد.....................

درود بر خواهر خوبم
خیلی هم زیبا
مرحبا
پاینده باشید و برقرار

درود خواهر گرامی
بسیاردلنشین سرودید
و موزون و پر از احساس...

درود بانو زیبا سروده اید
خداوند می فرماید به خوانید مرا تا اجابت کنم شما را
خواستن توانستن است
هجوم وحشی عشق و نگاه بی باکم
تو را برای رسیدن نشانه می گیرد

درود و سلام استاد ضیایی
همیشه در اوج سادگی به زیبایی می سرایید
آفرین بر ذوق شما


دلم برای تو هرشب بهانه می گیرد

چه حس و حال عجیبی شبانه می گیرد



تورا به اسم قشنگت همین که می نامم

ببين دلم، دل تنگم بهانه می گیرد

................. .......................
درود خواهر عزیزم
غزل شورانگیزی بود
بخصوص این بیت:

برای مرز خیال تو آرش اوردم
چرا که فاصله تاب از زمانه می گیرد

................. ......................
هدیه به اهالی خوب شعر ناب

روزی شاگرد یک راهب پیر هندو از او خواست که به او درسی به یاد ماندنی دهد. راهب از شاگردش خواست کیسه نمک را نزد او بیاورد. سپس مشتی از نمک را داخل لیوان نیمه پری ریخت و از او خواست همه آن آب را بخورد. شاگرد فقط توانست یک جرعه کوچک از آب داخل لیوان را بخورد، آن هم به سختی.
استاد پرسید: «مزه اش چطور بود؟»
شاگرد پاسخ داد: «خیلی شور و تند است، اصلاً نمی شود آن را خورد.»
پیر هندو از شاگردش خواست یک مشت از نمک بردارد و او را همراهی کند. رفتند تا رسیدند کنار دریاچه. استاد از او خواست تا نمکها را داخل دریاچه بریزد. سپس یک لیوان آب از دریاچه برداشت و به شاگرد داد و از او خواست آن را بنوشد. شاگرد براحتی تمام آب داخل لیوان رو سر کشید. استاد این بارهم از او مزه آب داخل لیوان را پرسید. شاگرد پاسخ داد: «کاملا معمولی بود.»
پیر هندو گفت: «رنجها و سختیهائی که انسان در طول زندگی با آنها روبرو می شود همچون مشتی نمک است و اما این روح و قدرت پذیرش انسان است که هر چه بزرگتر و وسیعتر می شود، می تواند بار آن همه رنج و اندوه را براحتی تحمل کند. بنابراین سعی کن یک دریا باشی تا یک لیوان آب.»

سروده ی زیبا بود
مانا باشید به مهربانی

سلام بانوی غزل
حظی میبرم از خواندن شعرهای شما
اشعاری به قول امیر عزیز جاندار و شناسنامه دار
درودهاااااااااااااااااااااااا
مانا باشی خواهر خوبم

درود بر بانوی عزیزم

مرحبا بر قلم زیبایت

بسیار استادانه بود

پاینده باشید

سلام بربانوی محترم
بسیارعالی وزیباسروده اید
میان کوچه ی شعرم همیشه عطر تنت

برای سبز خیالم جوانه می گیرد
پایدارباشید

زیبا نگار خواهرم.............قلمت سبز ودلت بهار تا بهار

درود خواهرم

این شعر را نمیدانم بار چندم است که میخوانم

واقعا زیبا بود.بی اغراق

مخصوصا این دو بیت:

برای مرز خیال تو آرش اوردم

چرا که فاصله تاب از زمانه می گیرد



به لطف عشق تو مثل بنان ،الهه ی ناز

قلم به طبع ضعیفم ترانه می گیرد

سلام بانو ضیایی گرانقدر زیبا بود

درود فراوان به دوست عزيز و بزرگوارم جناب آريايي عزيز خيلي از ديدار مجدد مشعوفم سپاس از حضورتان مدام و دست مريزاد مثل هميشه زيبا

درودی دوباره بر بانوی گرامی ام
دستمریزاد بانو شما استاد غزل های زیبا هستید
مرحبا
می آموزم از شما

زهرا جونم شعرات گرما بخشه و پر از مهر

عرض ادب و احترام
هنرمندانه بود با تلمیح زیبا و لذت بردم .....احسنت
بی نهایت زیبا و موزون البته بجز مصرع اول بیت 6 و مصرل اول بیت 7 یا مقطع غزل