غربت دنیا

در عزای لیلا،

سکوت ثانیه شد.

اه را

به جرم خروج

کافرش خواندند. بداهه ای نسبتا قدیم از غربت دلم تقدیم شما

درود بر شما بانو شعر زیباییست

درود مهربان
غمگنانه اما
بسیارزیبا ودلنشین بود
دست مریزادخواهری گلممم

ان شاالله که گردوغبارغم هیچ وقت رودلت ننشینه

درود بانو
غمگین و زیباست

درود بانوی مهربانی
چقدر زبان قلمتان صمیمی و دل پسند است ...حرف هایتان همیشه شنیدنی است ...درودها

درود
چونان همیشه گهربار

بسیار زیبا و دلنشین مثل همیشه

عرض ادب و احترام
مطلع غزل در بی نهایت زیبا و موزون و دلنشین
و هنرمندانه ................
مستفعلن - مفاعلن - مستفعلن - فَعَل
اما در اگثر ابیات حتما ویرایش کنید
در وزن ناموزونست. مثلا
ﺑﺎ ﺷﮏ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ،ﺷﺎﯾﺪ ﻭ ﺍﻣﺎ ﭼﻪ می کنی
با / شک/ کو/اح/ت /ما/ل/شا/ی/ دو/ ام/ ما /چ/ می /ک /نی
مسفتعلن - مفاعلن /مفاعیلن / فعل
.....................................................
این غزل با درون مایه ی سلیس و روان حیف است
انتقاد نیست فقط پیشنهادست و ولاغیر

زبان قلم شما تغییر خاصی نکرده، همان عاشقانه های پر مایه و جان دار... اما سبک نوشتن شما تغییر زیبا و خوبی را نشان می دهد. این اثر به گمان بنده حقیر بسیار رویش کار شده و خیلی حساب شده و تراش خورده و صیقل داده شده به نمایش گذاشته شده. آهنگ اثر بسیار خوب و دلنشین و گوشنواز است. معانی سطرها بهم پیوستگی خیلی عاقلانه ای دارد. در کل باید صادقانه عرض کنم شعری خواندم ایستاده ، سر بالا و سینه سپر... خودش خودش را می خواند... خیلی ممنون که برای استفاده و یادگیری در اختیار بنده حقیر و نوآموز گذاشتید. درود بر شما

ﺩﻟﺨﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻗﺼﻪ ﻫﺎ

ﺭﺳﻮﺍﯼ ﻋﺸﻖ ،ﺑﺎ ﺗﺐ ﻟﯿﻼ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ................

مرحبا نازنینم

درود بانوی گرنقدرم

غزلهای زیبای شما بر دل می نشیند و اشتیاق دارد که دوباره آن را بخواند

مرحبا بر شما امیدوارم همیشه دلتان شاد و سبز بماند

باسلام بسیار عالی ‌موفق باشی

خیلی زیبا بود
افرین

سلام . شعر زیبایی است ولی در بیت دوم و سوم (مصرع سوم و پنجم) وزن کم و زیاد شده است .
موفق باشید.

سلام بانوی غزل
این اسم جدید شماست به خاطر غزلهای ناب و همیشه قشنگتون
با تمام گفته های دوستان من با گفته های استاد جلالی بزرگوار و سیده بانو رحیم زاده وبانو ناصری در کنار بانو قربان پور (انه) بیشتر موافقم یه شعر ایستاده و سینه سپر که نازنینی سروده که هم خواهر خوبمه و هم حس وحال بالایی در شعراش همیشه موج میزنه
منم دوست دارم شعر همیشه دلی باشه که آنچه که از دل بر اید لاجرم بر دل نشیند دقیقا وقتی میام یه شعر مهندسی شده بزارم تو سایت خراب میکنم
درودها برای شعر زیباتون خواهر مهربان

............ ......................
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﯽ ﭘﺮﺳﻪ ﻣﯿﺰﻧﯽ
ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺮﺕ ﺷﮑﺴﺘﻪ ، ﺧﺪﺍﯾﺎ ، ﭼﻪ می کنی


درود خواهر خوبم
غزل بسیاااار زیبااااایی بود
دست مریزااااد بانو
............. ..........................
روزی شیخ جعفر شوشتری را دیدند که در کنار جویی نشسته و بلند بلند گریه می‌کند. شاگردان شیخ، با دیدن این اوضاع نگران شدند و پرسیدند: «استاد، چه شده كه این‌گونه اشك می‌ريزيد؟ آيا کسی به شما چیزی گفته؟»
شیخ جعفر در میان گریه‌ها گفت: «آری، یکی از لات‌های این اطراف حرفی به من زده که پریشانم کرده.»
همه با نگرانی پرسیدند: «مگر چه گفته؟»
شیخ در جواب می‌گويد او به من گفت: « شیخ جعفر، من همانی هستم که همه در مورد من می‌گویند. آیا تو هم همانی هستی که همه می‌گویند؟! و اين سئوال حالم را عجيب دگرگون كرد.»

درودبرشمابانو ضیایی غزل بسیار زیباییست احسنت بجز همان مورد مصرع که جناب یونسی فرمودند دیگه مشکلی دروزن وجود نداره..مصرع ویرایش شده که فرمودید خوب و زیباست،انشالله موفق باشید

سلام وعرض ارادت خدمت بانوی محترم
مثل همیشه چونان گل سر سبد


سلامی به باد
رسد
در دست کودکی
در هیاهوی بازی
وزد به گلی
بویم اورا

دست مریزاد خواهرم
اثر بسیار زیبایی خواندم و لذت بردم
غمنامه ای بود برای خودش

ما بي تو سخت خسته ... تو بي ما چه ميكني ...عاليييييي

درود ها بانو ضیایی عزیز
خوانش دوباره هم لذتبخش بود برام ممنون

درود بر شما :

عالی ، بسیار زیبا ، تبریک میگویم از ته دل ...

پیروز و موفق باشید ...

درود بر شما خواهر خوبم
بسیار زیبا
مرحبا

من هم ميگم اينجا ميان غربت دنيا چي ميكني ؟ بيا بريم آسمان هشتم والله

درود و افرین گرامی

سلام و درود بر موفق و موید و منصور باشی دختر م احسنت طیب الله

سلام و درود بیکران
بسیار زیبا و لطیف و دلنشین بود شاد و خرم باشید

سرکارخانم ضیایی ، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.........................................................................
همین ابتدا ازشما وهمه ی دوستانی که درموردِ وزنِ شعرتان اظهرنظر نموده اند عذرخواهی می کنم.....
...........................................وزنِ شعرِ ما هست.......
اِم ،شب ،مِ ، یا / ،نِ ، غُر ، بَ ،تِ / ،دُن ،یا ،چِ ،می /،کُ ،نی
مُستَفعَلُن.....مَفاعِلُ.....مُستَفعَلُن .... فَعل....
....................................................................
شماهم... رُکنِ اولّ را، سه تایی نوشته اید وارکانِ بعدی را چهارتایی....
ضمنِ اینکه سُروده ی بسیار زیبا ودلنشینی ست.فقط دربیتِ دوم،.مصرعِ دوم، اضافه وزن دیده می شود،که ازدومصرعی که خودتان بیان نموده اید، هرکدام راجایگُزین بنمایید زیباست.............ودرهیچ کدام ازمصارعِ دیگر، مشکلِ وزنی، دیده نمی شود.........
بازهم ازهمه عذرخواهی می کنم..........
موفق باشید.

سلام بانو ضیایی گرامی
شعر تون استادانه و بسیار زیباست
پراز مفاهیم ناب و آموزنده
لذت بردم از کار زیباتون

درود خواهر ارجمند
بسیار بسیار زیبا سرودید...

درودی دگر باره بر شما...
دست مریزاد


بیتی از آخرین سروده ام :

یک شب دوباره خشم خود را جار خواهم زد !

در ناف « تهرانسر » خودم را دار خواهم زد !

شیوا، روان و ساختارمند
احسنتها

سلام برشماخواهر ارجمندم
شعر زیبا و دلنشینی خواندم
دستمریزاد شاعر گرانمایه

زهرا ميان غربت دنيا چه مى كنى

سلام دوست گرانقدر

هر كسى كو دور ماند از اصل خويش

زيبا بود گرامى

قلمتان هماره شكوفا

خسته نباشی عزیز دل ،
آخر تو با دل آرام ما چه می کنی ؟؟

درود درود درود