من پر از ترانه های ناسروده ام

تقدیم به شاعره ی جنوب( بیتا عرب زاده )وهمه ی خوبی هایش

تو پرواز خاموش پروانه ها را

در خواب هیچ مردابی ندیده ای!

که بدانی ؛

زخم های من از سماجت بی دلیل این باد نیست.

تو رفته ای!!!

ومن از تکرار گریه

در حوالی خواب هایت

ترانه خواهم شد.

ها!

 باید؛

که بغض ناتمام واژ ه های ناسروده را

گریست.

و من؛

 پر از ترانه های ناسروده ام.

                                سروده شده در :شهرکرد دوشنبه 24/8/89

                                      ساعت:04:18 دقیقه ی بامداد

                                         از مجموعه ی هیوا در باد