سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

سه شنبه 11 ارديبهشت 1403
    22 شوال 1445
      Tuesday 30 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        سه شنبه ۱۱ ارديبهشت

        منتظر بودند تا غوغا کنند

        شعری از

        احمد یزدانی (کوتوال)

        از دفتر دفتر تهران نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۴ ۰۰:۰۳ شماره ثبت ۳۹۴۶۶
          بازدید : ۴۲۵   |    نظرات : ۷

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        آخرین اشعار ناب احمد یزدانی (کوتوال)

        بنام خدا
        بود شیــخی مــــدّعی، برخــــاسته
        با یکی دیگر، ریاست خــــــواسته
        فـــــرصتی آمــــدبرای انتخـــــاب
        کــــرده مــردم برکسِ دیگرحساب
        منتظــــــربودند تا غـــوغـــــا کنند
        شهر را غرق هیاهـــوهــــا کننـــد
        راه افتــــــادنـد در شهــــــرو دیـار
        کرده باخود عدّه ای را یارِ غـــــار
        خطّشان این بودبرهر مــــردو زن
         فحــش دادن تا خیـــــابان آمــــدن
        هـــــــرکــــه با ما بودبا او باش تو
        غیــــرِ او را تو بخـوان اوباش، تو
        هـــــرکسی را که نشانت میـــدهند
        یا علامــــت رویِ نامــش می نهند
        ضربه ای باحرف ،یا تیـــری بزن
        با زبـانـت مثـــــل شمشیـــری بزن
        کن شروع ازغیبت ،اوراجان بگیر
        تو کمک از حربۀ بُهتــــــان بگیـر
        مطمئن باش اودگر خود مُرده است
        حــــرفِ غیبت آبرو را برده است
        از برایِ هــــــرگــــروه و طایفــه
        راههــــــا بسیار ،قـــــدرِ عالمــــه
        میشــــوی تو همــدمِ مخصوصِ ما
        میشوی همــــراهِ مــــا ،مجلوسِ ما
        درنهایت فتنه شـــــد غـــوغــا شده
        دوستان چــــون دشمنی دانا شـــده
        طرحِ امـــــریکا وَ پولِ  شیخ هـــا
        گشته همـــــراه و تیولِ شیخ هـــــا
        جایِ حُـــــرمت هــا سیاهی کاشتند
        بذرِ زشتی با تبـــــاهــی کاشتنــــد
        بوده در خواب و خیــالِ دورهــــا
        شــرمگین بوده زِ دستِ نورهـــــا
        بود یاران دوستــــــانِ بیخــــــــرد
        امتحــــــانی بودو آنان گشتــــه رد
        غافـــــل از این مــــردمان بینظیر
        اهلِ دل ،هوشیار،مردو زن بصیر
        میکنند هــــر فتنــــه ای آنان زِ جا
        گشتـــــه ثابت بارهـــــا و بارهـــا
        داده پیغام ابتــــدا با گفتـــــه هـــــا
        با سکوت ،ایمــــــا،اشاره،نکته ها
        نیک و بد میمــــاندو نوعِ عمـــــل
        مانده برجــا علّـــت و نوعِ عــــلل
        فتنه گـــر ،آنان که همراهش شوند
        بی اصـــالت تر زِ امـــریکا ، بدند
        روز مـــی آید وَ شب در میــــرود
        روزگار تلـــــخ هـــــم سـر میرود
        بــادِ تغییـــــرات مــــــی آید زِ راه
        فتنه با فتنه گران در قعــــرِ چــــاه
        کــــارکــــــــردن با تنِ زارو نزار
        بهتـــــر اســـت از ظلم براهلِ دیار
        این دو روزِ عمر ما خواهد گذشت
        کشتی مغرب به گِل خواهد نشست
        چونکه یک چندی ازآن اوضاع گذشت
        آمد از سویِ خلایق ضربِ شصت
        ماه دی آمــــد و هنــــگام  قــــرار
        روزِ سرکــــوبِ کسانِ جیره خوار
        سیــــل دیمــاه آمد و جاری، روان
        برد با خـــود فتنـــه وَ اصحابِ آن
        فتنه خورد از مردمِ ایران شکست
        فتنه گـــــرها را زمانه بست دست
        یک اشـــاره بودو باقــــی کارهـــا
        دیده دنیا حـــــرکتِ مـــــا بارهــــا
        ظاهــــراً پایانِ راه از راه رسیــــد
        فتنه گر سرکوب شد اینجا شـــــدید
        پافشاری کرد ملّـــت بـــس بزرگ
        تاکه رو شد دستهـا از سویِ گرگ
        گـــــــرگ اکنون لافِ یاری میزند
        حـــــــرف مهرو دوستداری میزند
        هرکه گولش خورد حتماً مرده است
        دوستی با گــرگ عقلش برده است
        مـــــا که برجـــــا مستقـرّو برقرار
        بوده ، با آنهـــــا نداریم هیــــچ کار
        فکــــرِ خود بوده وَ خاکِ خویشتن
        جمعــــِ ما محکم همه از مردو زن
        با کــــمِ خــــود ســـــاخته بسیارها
        میکنیم از وحدتِ خــــود کارهــــا
        در طیِ تاریخ عالـــــم دیده اســـت
        خلقِ ایران خلقِ دنیــــــا دیده است
        گولِ شیطان را نخواهـــد خورد او
        بارِ او هـــــــرگز نخواهـــد برد او
        هــرچه میخــــواهیم با دستانِ خود
        ســــاخته ،داده به فــــرزندانِ خود
        نوکری از مــــا همیشــــه دور باد
        چشمِ بدخواهِ مسلمــــان کــــور باد
        کافـــــــران با دوستانِ کافــــــران
        در تلاش و مکـر هستند هر زمان
        مـــــا مــــوحّد بوده اهــــلِ باوریم
        با بدان بد بــوده برحــــق یــاوریم
        خــــاکِ مــا این پاک میراثِ کهن
        گشـــت بر بسیــــار دشمنهـــا کفن
        عزّتِ ایران و ایرانی به جاســــت
        سینه هایِ پاک جــایِ نامِ ماســـت
        نسلِ مـــا کــــرده امــــــانت را ادا
        حفــــظ کــــرد ایرانِ زیبـــا از بلا
        هســــت اکنـــــون دورۀ نسلِ جدید
        تا پدید آرد زِ خــــود فصـــلِ جدید
        چشمِ دنیا خیره ،ازمـــا خیــــره تر
        سرفــــرود آرند ابنـــــــاء بشـــــر
        کشــــورِ ایران چو خورشیدِ زمان
        کــــرده آقـــــائی به دنیا این زمان
        راهِ آقــــائی تلاش و کوشش  است
        کاهـشِ مصرف و کسب دانش است
        کشــــورِ ایران و فـــــــرزندانِ آن
        جــــــــاودانِ جــــاودانِ جــــاودان
        احمدیزدانی(کوتوال)
        ۴
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0