کلبه تنهایی

در  کلبه   عاشقانه    تنهایی

من بودم و لحظه های بی پروایی

یک دفتر شعرویک دل درمانده 

یک غربت و یک جهان قلم فرسایی

من بودم و گریه های پنهانی خویش

مجنون شدنم درعطشی لیلایی

بی تابی لحظه های بارانی شب

مفقود شدن در تب این شیدایی

از بهر تو بر شادی خود سد بستن

شب تشنگی چشم و دلی دریایی

سوزانده مرا عشق تو ای دلبر من

دریاب که تا هست مرا بینایی

درظلمت بی امان شبهای فراق

با سایه تو خواندن این لالایی

ای زهره عذار دلبر رعنایم

کی سوی من خسته روان می آیی