پیشکش به شعر ناب

لحظه به لحظه می رود،سوی تو این دل خراب
تا که تو رو کنی  به  من  همچو  طلوع  آفتاب

ماه کجا و  روی تو، نفحه  کجا  و  بوی تو

سرو کجا و قد تو،لعل کجا و آن  گلاب

روح غزل اسیر تو ،بنده ی جیره گیر تو

ثانیه های شعر را ،زلف تو می کند کتاب

چشم سیاه روشنت نقطه ی اوج زندگی است

نبض زمین نمی تپد تا که تو می روی به خواب

طره ی مشک بوی تو،گرد و غبار کوی تو

جان جهانیان کند ،در تب و شور و اضطراب

لحظه به لحظه،دم به دم،می شکند به قلب من

یاد خیال نازکت،همچو حباب روی آب

چشم تو کرد محترم،فارغ از این زیاد و کم

شعر حقیر فاحه را ، پیشکشی به شعر ناب...

پیشکش به موسس و شاعران گرانقدر شعر ناب

با درود

فاحه