بی بال و پر

شکست پر، پس از آن شکست قلم
شکست بال و بی امان شکست دلم

شکست دل و هر آنچه شکستنی بود
یار آمد، اما پس از مرگ دل چه سود

پر پر شد بال و شکست پر پرواز دلم
شکست قلم، ریخت جوهر روی دفترم

روی گونه ی ترک برداشته ام شبنم
اشک می ریزد از چشمانم نم نم

اشک چشم است یا چشمه ماتم
چه سود که نیست به دلم محرم

نریز ای چشم، نریز اشک غم
کسی نیست به زخمت مرهم

شب های سرد و تاریک و بغض دردم
سهم من از آسمان، فقط اشک دمادم