به جرم عشق

به جرم عشق و عاشقی شکنجه ها کَشیده ام
که روز و شب فراق و غم به جسم و جان خریده ام
نمی رود ز یاد من دو چَشم پر فسون او
ز برق تیغ چَشم او دگر کمر بریده ام
دمی نبوده چَشم من جمال کس کند نظر
بسان او نظیر او به خواب هم ندیده ام
دو پای دل زمین خورَد ز حال مست گوش سر
اگر گمان بَرَد که من صدای او شنیده ام
  ز بخت بد ز بار غم، کنم گلایه از فلک
 که از درخت زندگی چرا خوشی نچیده ام؟!