بی دلان

عاقبت ایام غمگین بر دلم بیداد شد

نام من با بار غم بر آسمان بر باد شد

با توام ای آشنا ای آن که خودآسوده ای

چون من غم دیده ی تب دیده ای

شاهد جرم دل وتنهایی یار بوده ای

شاهد شادی آن یار بهر دلدار بوده ای

ما که در اندیشه ی یار بوده ایم

دیده مان خشکیده است زخمی ز یاران خورده ایم

مالک چرخ زمین را هرزمان فریاد زدیم

بار الهی پس کجاست دلدار عاشق در زمین

ضربه و تیغ جفا هردم زهرکس خورده ایم

جان به لب آزرده گشتیم هیچ نبود صاحب دلی