سنگ

سلام
تاملاتی علی رغم قصور اندیشه و قلت دانش سیاهه کنم بو که موجب ترحم رحیمان گردد و دعایی نصیب روسیاهان

وقتی به تومی رسم
وصال مستمر یا فعل مستقبل است؟

نمی خواهم آنی سکوت رابشکنم
آنی در معنای دفعتا یا لحظه ای باری این چه سکوتی است که در حضور نیز سیطره دارد؟ گاه مشتاق در حضور محبوب سخن را ادامه می دهد کما قال قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَىٰ لیک گوید أَلْقِهَا يَا مُوسَىٰ کلامی کوتاه

هرچند استخوانهای سکوت
سکوت که از لاغر اندامی دوشادوش عدم است چگونه استخوان دار است؟
تکیه گاه وجودی سکوت که استخوانش است چیست؟

در آسیاب ده پایین جاده آرد شد
حال همان استخوان سکوت بی استخوان نیز به معدومیت اقرب می شود
چه خبری در ده پایین جاده خفته؟
امان از نانی که سکوت آردش باشد
و آن نان چه جانی بخشد و چه صمتی هدیه بخش و این صمت باز آرد و نان و این سخن پایان ندارد

آهای آسیابان جای گندم
دموکراسی را آرد خواهی کرد
دموکراسی و سکوت چه سر و سری؟

جای جو مزد و بهایش را چه کسی خواهد داد ؟
گندم و حال جو

بگذار الاغ به سلامت استیلا شود بر بارش
بار مستولی یا عکس؟

بگذار یک کاسه از آرد را
به پسرک ده بالابرای دوای درد مادرش بدهم
ده پایین و ده بالا
آرد کنون شفابخشی می کند

نگو وقت تنگ است
بگذار، نگو مگو افعال امری
سخن از آن و حال وقت

وزمان را به جارچی دیگر فروخته ام
فروش زمان و مزد

مگو آزرده خاطره می شود
مگو و نگو ظرایف معنایی

سنگ به سنگ آسیابت
سنگ ممدوح و مذموم

مگو تنهایی،تنها درد یک سکوت است
تنهایی و نسبتش با سکوت

آهای جارچی الاغت
گاه امر و گاه ندا

چه برتری بر الاغ بار گندم دارد
دیروز حرف پدرم بر کرسی
سنگ آسیابت ننشست
دیروز پدرم از دانه های گندم
برای امید فردا
سکوت را می خواست
به فریادسنگهابکساند
مگو سنگ لابه لای دانه ها حرفی ندارد
مگو
مگو
آزرده خاطرم از دموکراسی این سنگ

سیاوش
هفده بهمن دو