🍃به نام خدا🍃
🍃🌺🍃
کسی دردت نمی فهمد
میانِ اخگر اَر سوزی
ز حسِ داغِ تنهایی ...
دوچشمِ خود به شب دوزی ...
کسی دردت نمی فهمد
تو و آشفتهحالیها
درین دنیای خودخواهی
به نَشوَند خُشکسالیها
کسی دردت نمی فهمد
چو بغضت هُرمِ آهی گَشت
ز اقیانوسی و اینجا ...
نصیبت تُنگِ ماهی گَشت
کسی دردت نمی فهمد
برای خود تو را خواهند
برای بَهره ی شخصی
سلام ات را جواب آرَند
کسی دردت نمی فهمد
زمانی که تو آشوبی
همیشه تک و تنهایی
نداری هیچ مَحبوبی
کسی دردت نمی فهمد
اگرچه اِزدحام آرند
به دُورَت حلقه اند اما ...
جُز اندوهت نیافزایند
کسی دردت نمی فهمد
برایت غُصّه می بارند
ولی در فکرِ لبخندت
نِی اند و خویشتندارند
کسی دردت نمی فهمد
که انسان مُرده در این عَصر
وَ مُشتی از رُباتانند
کِشندت لایههای حَصر ....
کسی دردت نمی فهمد
تورا جبریاثر خواهند
گلویت را ز آب ِ خوش
چه خُشک و در شَرَر خواهند
کسی دردت نمی فهمد
برایت عینِ پاپوشَند
به جای دستگیری وای ...
برای مَحوِ تو کوشند
کسی دردت نمی فهمد
حسادتپیشِگان پیشَت
نقابِ دوستی دارند ...
کدام بیگانه از خویشَت ؟!
کسی دردت نمی فهمد
همه در لاکِ خود سَربند
جهنّم اجتماعی است
که تنهایان در آن جَمع اند
کسی دردت نمی فهمد
درین گُمخانه ی مَحزون
کجا گُمگَشتهات یابی ؟!
که سنگت می زند مجنون
کسی دردت نمی فهمد
به جای عشق ، کین شاه است
پلنگِ خیرهچَشمِ آز ...
کِشان چنگال بر ماه است
کسی دردت نمی فهمد
بخوان در گوشِ جان قرآن
بغل کن آرزوهایت ...
چو زانوی غمِ انسان ...
کسی دردت نمی فهمد
برو از این زمین بُگریز
ازین تاریکیِ مطلق ...
به هجرت ساز رَستاخیز
کسی دردت نمی فهمد
خدارا شو رها از جمع...
تو دُرنا باش نه پروانه
که ساکت شد فدای شمع ...
کسی دردت نمی فهمد
کبوتر شو ز گُنبد خیز
پَر و بالت گُشای و رُو
به چنگِ آسمان آویز
کسی دردت نمی فهمد
ازین مِحنَتسَرا دل کَن
سَر و روح و نفَس هایت
به دریای الستَت زن
تو رازِ تُردِ دلدارَت
بِبَر باخود ازین دَخمه
تپشهای دلت کافی ست
شود پژواکِ این زخمه ... .
🍃🌺🍃
پی نوشت:
دلمگرفته مرا دیدنِ خدا ببر
ز هر چه بود و نبودِ فَلَک جدا ببر
به سمتِ روشنیِدل ، به سوی چَشمِ بهشت
به نزدِ حضرتِ باران ... رَهِ صفا ببر
پیاده تا خودِ مقصد .. قدم قدم تا عشق
مرا به سوی ضریحِ شَه ِ بقا ببر
🍃🌺🍃
بسیار زیبا و سرشار از احساس بود
حکیمانه و آموزنده
دستمریزاد