خاله ام رفت دیروز

خاله ام رفت دیروز
بیرون زد از نقاب خاک
دورترین خاطرات کودکی ها
بی بهانه شاد بودن
سبکبال چون پر تنها
خانه ی مادربزرگم
کاهگل نم زده و ناودانی زنگار
آن پیچک نیلوفر آبی
درخت موی کهنسال
خاله ام رفت دیروز
مشق خط خورده
بی برقی شب های زمستان
پشت وانت آن سفرهای بی پایان
رسم دیرین حلوای آخر سال
آخرین برف اسفند
در حیاط پیر بی جان
دور دور است
آن دیدارهای پیشین
گویا یک قرن گذشته
در پستوی ذهنم اما
دیروز بود آن گذشته

 

پی نوشت: خدا رحمت کنه همه اموات رو. خاله ماه منیرم شب جمعه ها صلوات می فرستاد و می گفت خدا رحمت کنه هموار رو بی وارث،بد وارث و .. خودش که ماه قبل فوت شد دلم عجیب گرفت و یاد خاطرات بچگی و دهه شصت افتادم. این نوشته شعر که محسوب نمیشه شاید بیشتر نجوایی با خود بشه بحسابش آورد.