خاتون

درود بر مجنون زمانه و مهلا خاااانوم غایب زمانه
شاد و خوش و خرم باشی..
تا رها نکنی.. مهلا خااانومی دستشو توی دستت نمی‌ذاره از فرمایشات گهربار شیخ شاهزاده خانوم شعرنابی😎

اون که رفته دیگه هیچوقت نمیااااد
تا قیامت دل من گریه میخواد...! نه بابا اینو نخون، گوش نکن خیلی غمگینه😅
کی میگه شما دیوانه‌ای؟ شما دیوانه باشی پس عاقل کیست!!!
شرط عاشقی جنون است
به امید حق مهلا خانوم میاد و دل عاشقت آروم میگیره
سبز باشی امیر جان

راستی اینم بگممم..
قصدم جسارت نبود از اینکه این لقب رو به شما داده‌ام..
من اصلا دیوانگییی که در معنی مجنون خوابیده.. مدنظرم نبود و نیست.. حس و حال مجنون رو به شما نسبت دادم.. حس عاشق بودنتان را.. نه معنی لغوی مجنون که همان دیوانه باشد

خواستم شفاف سازی کنم یه وقت به قهقرا نرید
آگاهانه عاشق باشید

درود بزرگوار
عاشقانه زیبایی است

ای کاش به جای همه می شد که در این شهر
این حالِ بهم ریخته ام را تو ببینی...

حسن_حسن_پور

کاش اونی که باید ببینه

مه من مهلاست و کسی نمی‌داند
به شکیلا نگفته‌ام عاشق شهلام و کسی نمی داند
مهان من مهلا و شهلا و شکیلایند ولی
من عاشق آن چشم خمارم که حتی لیلی هم نمی داند

شاد و پیروز باشید.

مهلا، امشب آن بیرون پنجره ماه
شبیه توست آه
نمیدانم کی می آیی ماه روی من ، نگاه
ساعت نزدیک صبح است

درود بر شما

❤️بررسی مقوله عشق از افلاطون تا مارکس


عشق افلاطونی: عشق پاک، عشق مورد تایید مسئولین، از این عشق ها که شبکه سه نشان می‌دهد. سقراط همیشه به دانشجویانش می‌گفت: «بچه ها! از افلاطون یاد بگیرید! او نسبت به من بیش از شما محبت دارد ولی زیاد نزدیک نمی‌شود! سرجایش می‌نشیند و مثل بچه آدم عشق می‌ورزد. شما هم باید مثل او باشید.» پس عشق افلاطونی یک چیزی است در این مایه ها. شما سرجایتان می‌نشینید و از راه دور به صورت وایرلس و با برد زیاد عشق می‌ورزید و بعدن سرفرصت همراه با خانم والده می‌روید خواستگاری.

عشق ارسطویی: عشق هالیوودی! استکباری! نهيلیستی! بزن دررویی. ارسطو از آنجایی که آدم بی‌احساسی بود اعتقاد داشت انسان حیوانی سیاسی است و ... سپیده هنرمند بزرگ قرن‌21 در این باره می‌فرماید: عاشقی اما عشق من عاشق با سیاستی/رقیب عشقو نمی‌خوای تو دنبال ریاستی. دو تا دوست دارم میگی... بعله! دوستان از اتاق فرمان اشاره می‌کنند وقت ما به اتمام رسیده. انشاا... در قسمت های بعدی مفصل راجع به عشق ارسطویی با خانم سپیده به بحث و گفت‌وگو خواهیم نشست.

عشق کلبی (عشق از نظر کلبیون): آنهایی که در عین تنگدستی در عیش می‌کوشند و مستی! کلبیون گروهی بودند که از دنیا انصراف داده بودند و با سر و روی برهنه و موی ژولیده و کاپشن کهنه در میان مردم می‌گشتند. یک کلبی مسلک اگر خیلی سنت شکن و باحال و امروزی باشد آخرش با کوزت ازدواج می‌کند. یک همچین عشقی است عشق کلبی!

عشق اسکولاستیک: حتمن گمان می‌کنید در این نوع عشق یکی از دو طرف دیگری را اسکل می‌کند و بعد که کارش تمام شد طرف را می‌پیچاند و آره و اینا! به هیچ وجه این‌طور نیست، آن چیزی که شما فکر می‌کنید oskolastik است ولی این یکی scholastic نام دارد. اسکولاستیک همان علم و حکمتی است که در قرون وسطا و تحت نظر کلیسا به دست می‌آمد. عشق اسکولاستیک زیاد جذاب و خوشایند نیست. فرد عاشق اسکولاستیکی تنها اجازه دارد راهبه های کلیسا را از دور و جای خواهری دوست داشته باشد. این بندگان خدا اینقدر طفلکی واقع شده اند که به عشق افلاطونی هم راضی هستند!

عشق دکارتی: عشق دکارتی در دسته عشق های منطقی قرار دارد. به یاد داشته باشید که شک راه وصول به حقیقت است. عاشق دکارتی ابتدا به همه چیز شک می‌کند و به هیچ چیز به دید یقینی نمی‌نگرد. مثلن به جنسیت معشوق شک می‌کند و می‌رود از او سوال می‌پرسد که آیا تو دختری یا پسر؟ معشوق که دختر است با کیف می‌زند توی سرش و فحش می‌دهد و او را ترک می‌کند ولی عاشق دکارتی از پا نمی‌نشیند. می‌رود خانه و با خود فکر می‌کند و می‌گوید متاسفانه در یک چیز نمی‌توانم شک کنم و آن هم این است که من عاشق شده ام، پس دل دارم! اساسن «من دل دارم، پس هستم» و چون عاشق می‌شوم وجود دارم. بعد می‌رود به معشوق می‌گوید فلانی جان! من به این نتیجه رسیده ام که عاشق شده ام. فلانی جان هم می‌گوید ئه! چه جالب من هم عاشق شده ام! این هم نامزدم جعفرقلیوسه! اینجاست که عاشق دکارتی دچار شکست عشقی می‌شود. به خانه بر می‌گردد و چون به یأس فلسفی رسید تلفنش را می‌گذارد روی پیغام گیر: من عاشقم پس نیستم، لطفن پیغام بگذارید.

عشق امانوئل کانتی: کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی. این بنده خدا که اصلن ازدواج نکرد تا آخر عمرش.

عشق زیگموند فرویدی

بگذریم!

عشق کارل مارکسی: اقتصاد خیلی قوی است و در هر شرایطی برنده است، ببخشید زیربناست. پس منشأ عشق هم مثل باقی امور اقتصادی است! مرد و زن ابزار تولید هستند، آن هم تولید مثل! مناسبات تولید هم گفتنش خوب نیست ولی مشخص است. نزاع در عشق دائمی‌است. از ازل همین‌طور بوده. هابیل یک کارگر ساده بود و قابیل یک بورژوای پیچیده. دختری در این بین عاشق هابیل شد و قابیل حسودی کرد. ابتدا از دستمزد هابیل کم کرد، هابیل هیچی نگفت. او را از کار اخراج کرد باز هیچی نگفت. انقلاب صنعتی کرد و ماشین را در جایگاه هابیل و هابیل را در جایگاه ماشین قرار داد و باز هابیل سکوت کرد تا این که لجش در آمد و زد کارگر بیچاره را کشت. سرمایه داری بر سر فرهاد هم همین بلا را آورد. چون خسرو رسانه های جمعی را در اختیار داشت به فرهادی که سال‌ها برای آبادی کشورش کوه می‌کند و اهداف بلند مدتی چون افتتاح آزادراه تهران شمال داشت خبر داد که شیرین از دست رفت که این خبر هم موجب مرگ این کارگر بدبخت شد هم آزادراه را نیمه تمام گذاشت. پس عشق حق کارگر است، عشق حق پرولتاریاست! حتی متلک گفتن و تیکه انداختن سر خیابان حق لمپن پرولتاریاست!


#ایدین_سیار_سریع