دچارِ جامعه ای پُرقضاوت و دردیم
میانِ حسرتِ وادیّ ِ عشق می گردیم
شرابِ "خونِ دلی تنگ" جامِ دائِمِمان
به خطّ ِ جور رسیدیم و نوش ناوَردیم
شبیهِ برگ ِ فروریخته ، دَمِ پاییز
در التهابِ نفَس های سرد شبگردیم
چراغِ روشنی ِ شب به بامِ ما نرسید
هُما ندیده به ایمای بوف در طردیم
حدیثِ چِکّه ی یخ در میانه ی ظُهریم
ز داغِ کم شدنِ خویش سردَرآوردیم
چنان به ضَربه ی شستِ زمانه درگیریم
درونِ آیِنه ، سنگِ نبرد گُم کردیم
خدای من تو بگو کِی شود تمام این قِسم
حصولِ حس ِ سیاهی که خاکِ رُخ زردیم
چوعطرِدلکشِ خالص ، "سپیدروح" و نجیب
گُلابِ فصلِ رهایی بسازِمان وَردیم
🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃
آن تُنگِ شکسته ام که ماهی خواهد
یک آن نظرِ لطفِ الهی خواهد
ز ایزد که به دستِ اوست نامیسّر(ممکن)
از پیکرِ سُم کشیده شاهی خواهد
از لب های به خیزران داده نَفَس
ذکری به شَفاعت و گَواهی خواهد
از قلبِ صبورِ زینبِ دشتِ بلا
یک لحظه دعای "عرش راهی" خواهد
از صاحبِ پای "گَوَن و خار مَلال"
آمین در جمعِ "خیمه گاهی" خواهد
از شُرشُرِ آب ِ دلپریشانِ فرات
مَشکی ، " نَفَسِ حقّ ِ صُراحی" خواهد
از دستانِ بُریده در عاشورا.....
تاثیرِ قنوتِ صبحگاهی خواهد
از مادرِ سادات و حُسن و گُلِ یاس
عطرِ احساس ِ "جان پناهی" خواهد
دل این همه را "باهم و یکجا" خواهد
از ربّ ِ جلیل عفوِ گُناهی خواهد
از باران و زمزمه ی ابرِ بهار
آوازِ حیاتِ دلبخواهی خواهد
بسیار زیبا و دلنشین بود ند
موثر و پر معنی
سرشار از احساس