پست های وبلاگ

ساعز موزاییکی ِ کشف شده در تپه ی مارلیک

دیروز در شرح ِ مختصری در باره ی تپه مارلیک اشاره شد که نیاکانمان در اواخر هزاره ی دوم قبل از میلاد، آثار تمدنی با شکوهی از خود در دل خاک برای ما به یادگار گذاشتند که امروز می توانیم با سربلندی در مجا
مع بین المللی قامت، قد بکشیم و افتخار کنیم که گیلانی ِ ایرانی هستیم.
امروز می خواهیم یکی از آثار تمدنی کشف شده در تپه ی مارلیک را در چشمان ِ شما دروازه بگشاییم تا به میزان فرهنگ بالا بلند ِ نیاکانمان در تولید ِ نو آوری ها و خدمت به بشریت برای دریدن ناهمواریها و تاریکیها و گشاده کردن همواریها و روشنی ها، پی ببریم.
و ما بی گمان ادامه ی همان نیاکانمان هستیم که می توانیم راه و ادمه ی پیشرفتشان را در مداری بالا بلندتر ادامه دهیم و بر شگفتی های جهان بیافزاییم.
به شرطی که از خواب گران قرن ها رخوت و خماری بیدار شویم و بدانیم کی بودیم و اکنون چی هستیم؟

ساغر موزاییکی با این نقش های دلشاد و چشم نواز یکی از بی شمار آفریده های نیاکانمان است که با ظرافت و رنگ آمیزی ِ بی نظیر از تکه های به هم پیوسته ی سنگ آفریده شده است که به شکل جام در چشمان ما خودنمایی می کند.
و این آفریده در کنار بیشماران آفریده های دیگر، همگی برای شاد زیستن و شاد بودن نیاکانمان، تولید و جهت بهتر زیستن آنها بکار گرفته می شده است.
زیرا زندگی نیاکانمان همواره بر بستر شادخواری وُ شادخوانی وُ شادگویی وُ شاد رقصی، سفره ی شادمانی پهن کرده بود و غم را در سرسرای کاشانه شان مکانی نبوده است.
و بی هیچ گفتگو نیاکانمان در این ساغرهای موزاییکی زیبا، نوشیدنی شادی آور و نشاط پرور می نوشیدند.
تا در زندگی شان هیشه شاد باشند و غم را خوار کنند.
نوش جانشان باد که زندگی کردن و زیبا دیدن و زیبایی را به استقبال شتافتن را به ما آموختند.

احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی)