پست های وبلاگ

سلام خاطرات و چگونگی اشنایی خود را با سایت ادبی شعرناب چنانچه داشتید و چه تحولی در زندگی و قلم شما ایجاد نموده را بنویسید.
به بهترین خاطره به تائید مدیران بسیار محترم افتخاری سایت شعرناب به ترتیب...
نفر اول تا سوم ۶ ماه ، سه ماه ،و یک ماه اشتراک سامانه ادبی شعرناب تعلق و اهدا می گردد

پایان ارسال مطالب تا ۲۵ آذر ماه موفق باشید

اعلان پایان و اسامی برندگان مسابقه خاطرات سایت ادبی شعرناب!
سلام
با عنایت پرورگار و همت زیبای شما همراهان بسیار فرهیخته و ادب دوست و همت ولای اساتید و مدیران بسیار گرامی افتخاری سایت شعرناب که زحمت داوری و گزینش برندگان را داشتند اسامی برندگان این بخش از مسابقات سایت شعرناب را به اطلاع می رسانیم

به ترتیب ...

برنده اول سرکار خانم راحله حصارکی با هفت رای مدیران افتخاری نفر اول

برنده دوم جناب اقای علی نظری سرمازه با شش رای

و سرکار خانم نرگس زند با پنج رای نفر سوم

همچنین به دونفر بزرگوار دیگر برای فعالیت و حضور زیبا و ارزشمندشان که در رتبه های دیگر قرار گرفتند هر کدام یک ماه اشتراک سامانه شعرناب تعلق و اهدا می گردد جناب اقای جواد کاظمی عزیز و جناب اقای محمد رضا صدقی گرامی
باشد به عشق زنده بمانید و بسرائید

در ضمن جای دارد از مدیر افتخاری عزیزی که فرمودند نامی از ایشان نبریم و بانی مالی این مسابقات بودند از قلب تشکر و قدرانی نمائیم خداوند به همه شما گرانقدران و این عزیز بزرگوار صحت و سلامتی و روزی بی کران عطا نماید یا رب

خادم و نوکر قلم های شما عزیزان سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق) مدیر سایت ادبی شعرناب

و اما مورد دیگری که خواستم خدمت سروران عزیزم عرض کنم در مورد بخش ویراستاری سایت می باشد که کار اموزان محترم برای بهتر سرودن و ویرایش اشعار و مطالبشان و یا اموزش عروض و قافیه و نحوه سرودن شعر صحیح احداث گردیده با هزینه بسیار کم در خدمت شما سروران گرامی هستند.
هنر دوستان عزیز می توانند با مدیر این بخش به صورت خصوصی در ارتباط باشند و سعی کنند. وقت دیگر اساتید سایت را که بعضا مشغول راه انداختن پر مشقت این روزهای زندگی هستند در خصوصی نشوند!
مثلی هست که می گوید اگر دوستت شیرین بود همه اورا به یک باره نخور!
لذا تمنا می کنیم با درک بالای و احترام و ارزش نهادند به وقت دیگران مراعات این بزرگان عزیز را نمائید شاید این عزیزان روی این را نداشته باشند به شما چیزی بگویند! در کل از درک بالایتان پیشاپیش از قلب متشکریم

🪴به نام یگانه خدای هستی بخش 🪴


باسلام و اجازه
ضمن آرزوی سلامتی و عزّت روزافزون برای مدیر عزیز سایت شعرناب استاد سیداحمدی زاده و یکایک شما اعضای ارجمند و شاعران گرانقدر چند سطری راجع به هنر ِ اصیلِ خاطره نگاری و پارامترهای اساسیِ این نوعِ خاصِ نوشتاری را خلاصه وار - صرفاً برای همراهی در این وبلاگ زیبا - تقدیمِ دل‌های شریف‌تان می دارم و امیدوارم که مطالعه ی موارد مذکور مفید برای نگاه های ارزشمند و نکته سنج و پوینده ی شما زیباسُرایانِ محفلِ ادبیِ ناب واقع گردد


از مشتقات بیوگرافی‌نگاری می تواند خاطره نویسی هم باشد . خاطره خودش یکی از انواع ادبی و شکلی جذّاب از نوشتار است که نویسنده در آن ، خاطراتِ شخصیِ خودش و اتفاقات بولد و وقایعی را که در زندگی فردی و اجتماعی برایش روی داده است و در آن ها نقش اساسی ایفانموده یا شاهدِشان بوده است را با زبانی توصیفی و خاص و گاه با رویکردِ طنزی دلنشین و برجسته‌نما و اغراقی ، شرح می دهد.

خاطره نویسی یکی از عام‌ترین و صمیمانه ترین راه ها برای انتقال حس تفکر به وسیله نوشتن است و هر فردی می تواند با رعایت اصولی ساده و قواعدی معین ، به ساده ترین شکل ممکن به دور از اضافات ، اتفاقات مهم زندگی خود را در کوتاه ترین اما مآثربیان ترین شکل ثبت کند و خاطرات تلخ و شیرین زندگانی اش مثل پیروزی‌ها و شکست ها , تجربیات تکرار ناشدنی , حوادث و رویدادهای مهم و بروزِ عواطف و احساسات را به وسیله ی نوشتن ماندگار گرداند.


- نوشتن خاطره دارای جنبه های مثبت و فواید بسیاری است و در تقویت مهارت نویسندگی و مقدمه ای برای رمان نگاری ، نقش بارزی را برای شخص و خوانندگان ایفا می کند . لذا برخی از فواید خاطره نویسی عبارتند از :

- ثبت بهترین لحظات زندگی

احتمالاً برای هر کسی پیش آمده است که به علت بی حوصلگی ، فراموشی یا دیگر علل ممکن , برخی از وقایعِ مهمِ زندگی را نشده که به ثبت نگارشی برساند و آن ها را فقط به ذهن خود سپرده است ؛ بی خبر از این که ذهن و حافظه ی انسان در فرایندی دِیتایی به سبب اطلاعات تازه ای که هر روز به آن می دهیم , به طور خودکار برخی از اطلاعات قبلی را پاک می کند . به همین دلیل بسیاری از این حوادث لحظات تلخ و شیرین را که می تواند منشاء آثار زیادی در زندگی مان باشد را از یاد می بریم ولی با نوشتنِ خاطرات ، می توان لحظه های زندگی را مثل دوربین های عکاسی از طریق نوشتن ، ثبت و بازیابی نمود .


۲ - ثبت مسائل مهم اجتماعی برای آیندگان


خاطراتی که در هر دوره ای از تاریخ توسط اشخاص نوشته می شوند؛ می توانند به طور مستند وضعیت حاکم بر آن دوره را تا حدی برای آیندگان روشن سازند ؛ چنان که امروزه بسیاری از مسائل و وقایع گذشته ، مانند انقلاب ها ، جنگ ها و وضعیت اُسَرا و رویدادهای مهم تاریخی و نوع ِ حیاتِ بشری در ادوارِ مختلفِ تاریخی ، از روی خاطرات رزمندگان و آزادشدگان و نویسندگان و شاعران و نگارندگان ِ آن عصر شناخته می شود.


۳ - بهره مندی از تجربه

به وسیله ی خواندنِ هر خاطره ، می توان از تجربیات نهفته در اثنای آن نوشته ، بهره مند بود و آن ها را در بهبودی ِ روندِ زندگیِ روزمره به کار گرفت .

۴ - افزایش قدرتِ دیدن و شنیدن

شخصی که تلاش می کند خاطره بنویسد ؛ باید این توانایی را هم داشته باشد که بیشتر و دقیق تر از بقیه ببیند و بشنود تا بتواند خاطره را به گونه ای بنویسد که مخاطب آن احساس کند که خود ؛ در آن فضا قرار گرفته است.

۵ - افزایش مهارت نویسندگی

خاطره نویسی علاوه بر ویژگی های گفته شده ؛ دارای این خاصیت فرعی نیز هست که به رشد و پیشرفت و افزایش توانایی انسان در نوشتن کمک می کند و از این نظر ، نویسنده ی خاطره گامی بزرگ به سوی نویسنده ای ماهر شدنِ خویش بر می دارد.


ویژگی های ساختاریِ خاطره


۱- صمیمت زبان :

یک خاطره باید طوری نوشته شده باشد که خواننده احساس کند نویسنده به آن چه می نویسد ؛ کاملاً معتقد است و اِشراف دارد و دروغ نمی گوید.

همانطور که شما اتفاق مهمی را برای دوستان تان تعریف می کنید و از هیچ محدودیتی در این تعریف ، رنج نمی برید . بهتر است خاطره ی خود را نیز بی هیچ تکلّف و به گونه ای صمیمانه , بر کاغذ بیاورید. اما این نکته را در نظر داشته باشید که بیان صمیمی و نبود محدودیت ، هرگز به معنای بی توجهی به قواعد نگارش ، یا نادیده انگاشتنِ عفّت کلام و حرمت قلم نیست. این مورد شجاعت در نگارش برای ثبت و‌ ماندگاری آن در نزد آیندگان را نیز برمی تابد و نمایان می سازد چنانکه حضرت علی (ع) می فرماید:


کُلُّ عِلمِِ لَیسَ فی القِرطاسِ ضاع

کُلُّ سِرِِ جاوَزَ الاِثنَینِ شاع .


به عبارت دیگر معمولاً واقعه ای را می توانیم به عنوان خاطره مطرح سازیم که اولاً برای مان اتفاق افتاده باشد ؛ ثانیا در آن حادثه ای وجود داشته باشد و به قولی زیر بنای خاطره ، تغییر در حالت تعادل و روزمرگی باشد . مثلاً اتفاقی نادر وجود داشته باشد که ممکن است فقط یک بار روی دهد.

۲ - نثر خودمانی و دور از تکلّف:

خاطره نویس اجباری در رعایت کامل ارکان جملات ندارد و می تواند آن ها را به صورت دلخواه و متناسب با نوعِ بیان به کار ببرد .این نکته را بایست مورد توجه قرار داد که خاطره نویس با توجه به تعریف زبان گفتاری و نوشتاری ، بهتر است از نوشتن کلمات به صورت شکسته ، تاحد ممکن ، پرهیز نماید.

مثلاً به جای (خانه) ننویسد (خونه)
یا به جای ( برویم ) ننویسد ( بِریم )


۳- برجستگی وقایع:

مهم‌ترین ویژگی ساختاری خاطره ، برجسته بودن و جلوه گر ساختن ِ مجسّمِ حوادث و رویدادها در خلق و نگارش خاطره است. به عبارت دیگر تیپ شخصیتی معمولاً واقعه ای را می توانیم به عنوان خاطره مطرح سازیم که اولاً برای مان اتفاق افتاده باشد ؛ ثانیاً در آن حادثه ای وجود داشته باشد و به قولی زیر بنای خاطره ، تغییر در حالت تعادل و روز مرگی باشد و اتفاقی نادر وجود داشته باشد که ممکن است فقط یک بار در طول زندگی روی دهد و صِرفاً حالتِ جمله نویسی و گزارشی و خبررسانی نداشته باشد.


۴- واقع گرایی:

خاطره نویسی صورتی از نوشتن است که در آن خیال و خیال پردازی و ذهنیت گرایی نقش اساسی ندارد و نویسنده فقط حادثه ای واقعی را که برای او پیش آمده و اثر گذاشته است ؛ بدون کم و کاست بیان می کند.

این ویژگی بدان معنا نیست که خاطره نویس نمی تواند ذهنیّات خود را در خلال خاطره مطرح کند ؛ بلکه مقصود این است که بهتر است خاطره ای خیالی و غیر واقعی ننویسد چرا که بدین ترتیب نوشته اش بیشتر شبیه داستان پردازی خواهد بود.



۵ - مشخص بودن زمان و مکان :

در یک خاطره , به خصوص خاطراتِ تاریخی , بهتر است مکان و زمان مشخص باشد تا به این نحو وضعیت اجتماعی آن دوره نیز تا حدی برای آیندگان روشن گردد.


۶ - روانی و روشنی و رساییِ خاطره:

نویسنده‌ی خاطره از آن جا که قصد ندارد فنون نگارشی و صنایع ادبی را در خاطره اش نمایش دهد ؛ بهتر است خاطره را به گونه ای بنویسد که مخاطب به سادگی آن را بفهمد و در این مورد به زحمت نیافتد. او می تواند با ساده نوشتن و پرهیز از کِش دادنِ مطلب و پیچاندنِ موضوع ، خاطره را قابل فهم تر و اثر گذارتر نماید ؛ حال آن که یک داستان نویس به سادگی می تواند داستانش را گنگ, مبهم و پیچده بنویسد و حتی همین پیچیده نویسی سبب اعتبار و زیبایی کار او می شود.



۷ - داشتن ابتدا و مقدمه و متن و انتها :

نویسنده ی خاطره بهتر است که خاطراتش را از جایی مشخص که معمولاً شروع حادثه خاطره است ؛ آغاز کند و هیچ یک از موضوعات مربوط به آن خاطره را از قلم نیندازد تا از به وجود آمدن سوالات متعدد در ذهن خوانندگان ، جلوگیری نماید یا پاسخ آن ها را بدهد. نویسنده همچنین نباید خاطره را بدون رسیدن به نقطه ی پایانی و انتهای عقلانی رها سازد ؛ مگر آن که از این کار منظور و هدفِ خاصی داشته باشد . همچنین ادامه ندادنِ بی موردِ خاطره پس از پایان یافتن حادثه ی اصلی ، به زیباییِ آن خاطره کمک می کند.


۸- خلاصه بودن:

در مدت زمانی که حادثه ی اصلی یک خاطره اتفاق می افتد ؛ ممکن است چندین حادثه ی فرعی دیگر نیز روی دهد( شکلِ داستان در داستان) .

به یک خاطره به این دلیل که اصول و قواعد خاطره نویسی در آن رعایت نشده ؛ نمی توان خُرده گرفت زیرا این ویژگی ها و قوانین همگی در حالتی نسبی و در حد ایده‌هایی است که بر اساس تجربه ، توسط استادان فن ارائه شده است و می تواند به جذّاب تر شدن , شیوا تر شدن و اثر گذار تر بودن خاطره کمک کند.


فرآیند خاطره نویسی:

پس از آشنایی با ویژگی ها و اصول و قواعد خاطره نویسی ممکن است این سوال پیش بیاید که « بیان اصول و قواعد خاطره نویسی» با موضوعی که در ابتدا گفته شد؛ یعنی , دست و پا گیر نبودن و راحت بودن شیوه ی نگارش خاطره , تناقض دارد. در حالی که اساساً تناقضی وجود ندارد. برای روشن شدن بحث ، ذکر این مورد کافی به نظر می رسد:

- واقعیت این است که همان تعریف ابتدای مطلب در مورد خاطره ، صحیح و منطقی است. این تعریف مبنای علمی دارد و در فرهنگ های مختلف جهان نیز تعریفاتی شبیه همین خاطره ذکر شده است.

- یک اتفاق یا حادثه ی مهم می تواند طی یک فرایندِ سه مرحله ای تبدیل به گونه ای موثر و جذاب از خاطره شود که هدف این مطلب است. این سه فرایند را می توان بدین گونه تعریف کرد:

۱- خاطره ی گفتاری :

فرایندی که طی آن , شخص از یک اتفاق یا رویدادِ مهم در قالب کلمات و جملات خاطره ای می سازد.در واقع این نوع خاطره ، شکلی کاملا ساده و بی تکلف و بی قاعده از بیان یک اتفاق است و هدفِ آن ذکر آن اتفاق یا رویداد است.در این نوع خاطره ، کلمات , جملات و فضاسازی ها و هر چیز دیگر دارای نقش اساسی و پایه ای نیستند و نقش طبیعی در حد سایر عناصرِ هر نوشته بر عهده دارند و معمولاً دارای این ویژگی هاست:

صمیمیتِ زبان ، به کار بردن کلمات شکسته ، جابه جا شدن ارکان جمله ، تکیه نکردن بر حواشی و حوادث فرعی.



۲- خاطره ی نوشتاری خام:

فرایندی که در آن نویسنده ، یک خاطره ی گفتاری را به شکل چک نویس روی کاغذ می آورد. این گونه از خاطره اگر چه اصول و قواعد دست و پا گیری ندارد و صرفا نگارش یک خاطره گفتاری است ؛ ارزش ادبیِ آن ، بیش از خاطره ی گفتاری است. چرا که نویسنده باید حداقل قواعد نگارش را در آن رعایت کند. از جمله :

۱ از ۲ - حذف حشو و زواید : حشو عبارت است از کلمه ها یا عبارات زاید و بی نقشی که معمولا در صحبت های عادی و روزمره به کار می رود. این عبارت ها صورت های مختلفی دارد؛ از جمله تکیه کلام ها . مانند «عرض شود که ... بله ، خلاصه » یا حشو تکرار . مانند «چیز میزا ، کتاب متابا ، توپ موپا . کیف میف ها 😊 »

۲ از ۲ - آوردن فعل و فاعل متناسب

مثلاً : من رفتم , تو رفتی و ... و به طور کلی رعایت نسبی ترتیب و توالی ارکان جمله.

۳ از ۲- دادن اطلاعات کافی به خواننده :

در خاطره ی گفتاری ممکن است گوینده برخی مطالب را فراموش کند و آن ها را در جای خود بیان نکند و بعد در انتهای گفتارش ، آن موضوع را به یاد آورد و بیان کند یا در اثر تذکر مخاطبان قسمت های جا مانده را تکمیل نماید. اما در خاطره ی نوشتاریِ خام چون نویسنده وقت کافی برای نوشتن دارد ؛ می تواند اطلاعاتی را که درباره ی حادثه یا اتفاق خاص ، کافی و لازم می داند را مرتب کند و همگی را به خواننده منتقل نماید.



۳ - خاطره ی نوشتاری ادبی:

شکلی از بیان خاطره که بر طبق اصول و قواعد تدوین شده و جذابیت ، زیبایی و اثر گذاری آن بیشتر از دو گونه ی قبلی است. این نوع از خاطره معمولاً در اثر ویرایش و بازنویسیِ خاطراتِ نوشتاریِ خام به دست می آید.

امروزه عده ای که آگاه به این فن هستند ؛ خاطرات نوشتاری خام را با نثر روان و رعایت اصول خاطره نویسی و نیز استفاده از علائم نگارشی ، به خاطره ی نوشتاری ادبی تبدیل می کنند . از میان کتاب هایی که به این صورت چاپ شده اند ؛ می توان به موارد زیر اشاره کرد:



- کتاب پا به پای آفتاب : ( شامل خاطرات زندگی امام خمینی از زبان دوستان و آشنایانِ ایشان /گرد آوری و تدوین :امیر رضا ستوده / ویراستاران: فهیمه حسین زاده ، شهرام رجب زاده )

- کتاب به رسم یاد بود (شامل خاطرات معلمان/به کوشش علی فرخ مهر/بازنویسی خاطره :کبری نیک خواه ، علی آقا غفار ، مهدی کاموس ، حسن یونسی) .

- کتاب ستاره ای که درخشید (خاطرات زندگی امام خمینی/به کوشش مرتضی نظری)

- کتاب خاطرات جنگ تحمیلی (به روایت اُسَرای عراقی /به کوشش مرتضی سرهنگی)



و اما زبان خاطره :

در مبحث ویژگی های ساختاری خاطره این موضوع مطرح شد که زبان خاطره باید صمیمانه باشد و از سوی دیگرنویسنده ی خاطره هیچ اجباری در رعایت کامل ارکان جمله ندارد و می تواند آن ها را متناسب با نوع بیانش جابه جا نماید ؛ در عین حال که نباید کلمات را بشکند.

همان طور که نقاش برای خلق نقاشی و طرحِ خود نیاز به شناسایی وسایلِ کارش دارد تا بتواند با آگاهی از چگونگی و نوع کاربرد هریک از آن ها به خوبی در ترسیم استفاده کند ؛ یک نویسنده نیز باید انواع زبان نگارشی را بشناسد و زبانی متناسب برای نوشته ی خود بیابد. زبان به طور کلی به دو بخش زبان گفتاری و زبان نوشتاری تقسیم می شود.

زبان گفتاری همان زبانی است که به وسیله ی آن با یکدیگر سخن می گوییم. زبان شناسان سه صورت برای این زبان قائل می شوند که عبارت است از : ( گونه ، گویش و لهجه) .

- نحوه ی سخن گفتن یک مرد مسن و باتجربه و یک کودک , دو گونه ی متفاوت از زبان گفتاری را شامل می شوند .

-از میان لهجه های مختلف نیز می توان لهجه های یزدی , اصفهانی , جنوبی و مشهدی را مثال زد.


ویژگی های زبان گفتاری :


- استفاده از کلمات شکسته


مثلاً : خونه , لونه , نون و میون ...

- جا به جایی ِ. ارکان جمله : ( فعل و فاعل و مفعول و متمم و ...)


مثلاً :اومدم خونه و منتظر موندم مامان بیادش .



- داشتن لحن و بکارگیری تعقید لفظی و‌ معنوی.

مثال : کتاب ها رو بردارم؟


- داشتن حشو و زواید

مثال :کتاب مِتابا کو ؟ بچه مچه ها کجان؟




۲ - زبان نوشتاری :

زبان نوشتاری به دو گونه ی: علمی و ادبی تقسیم می شود . زبان عملی زبانی است که در آن هر کلمه بر معنای علمی خود دلالت می کند و ترتیب و توالی ارکان جمله ها حفظ می شود و تنها هدف این نوشته ، انتقال یک حقیقت از روی استناد است ‌. مانند بیان چگونگی فعالیت قلب.

زبان ادبی نیز گونه ای زبان نوشتاری است که در آن از علمِ معانی و بیان و آرایه های ادبی و بدیع لفظی و معنوی استفاده می شود و کلمات بر معنای اصلی خود دلالت ندارند.
مثلاً «سرو » در این زبان به معنی درخت سرو به کار نمی رود ؛ بلکه مفهوم بلند قامتی و استواری را می رساند و «لاله» بر شهید و شهادت دلالت می کند.


۳ - زبان معیاری :

زبان معیار زبان رسمی ِ هر کشور است که شامل زبان گفتاری و نوشتاری نیز می شود و همان زبانی است که در نوشتن خاطره یا داستان از آن استفاده می شود.

در زبان معیار ملزم و مقیّد به رعایت قواعد دستور زبان و ترتیب ارکان جمله نیستیم ؛ اما این بدین معنا نیست که بتوانیم بدون سبب ارکان جمله را به هم بزنیم برای مثال اگر نویسنده بخواهد بر کلمه ی خاصی تاکید کند آن را در ابتدای جمله بیاورد.



ویژگی های زبان معیار:

- وضوح :

در این زبان ، هر کلمه بر معنای حقیقی خودش دلالت می کند.

مثلاً «کوه» مفهوم کوه را می رساند و «سرو» بر مفهوم درخت سرو دلالت دارد.جمله ها نیز همین ویژگی را دارند. مثلاً جمله «نگاهی به بیرون انداختم» جمله چندان زیبایی برای یک خاطره یا داستان نیست زیرا بر معنای غیر از مفهوم حقیقی خود دلالت می کند و به معنی «به بیرون انداختن نگاه»می باشد؛ در حالی که به جای آن می توان از این جمله استفاده کرد :« بیرون را نگاه کردم» .


- نداشتن حشو و زواید

- سادگی :

یکی دیگر از ویژگی های زبان معیار ، سادگی است. به عبارت دیگر ، کلمه ای را در زبان معیار به کار می بریم که در زبان عامه به معنا کردن و شرحِ مفهوم نیاز نداشته باشد؛ یعنی همان گونه می نویسیم که عموم مردم می گویند (با رعایت ویژگی های زبان معیار)پس زبان معیار از نظر سادگی باید به زبان گفتار نزدیک باشد. به مثال زیر توجه کنید.

نبودی خیروک ، خان تیغ زبانش را کشیده بود و حرف هایی بلغور می کرد که پشیزی پیشِ من و تو ارزش نداشت . خیلی زود نگاهم رنگ باخت و قامت ستبر و فربه اش پیش نگاهم به گل نشست و شد همانی که باید باشد.

از کتاب : ریشه در اعماق/ ابراهیم حسن بیگی



- جابه جایی ارکان جمله بر اساس نوع راوی و نحوه ی بیان :


همانطور که اشاره شد در این زبان ملزم و مقیّد به رعایت قواعد دستور زبان و ترتیب ارکان جمله نیستیم ؛ اما این بدین معنی نیست که بتوانیم بدون سبب ، ارکان جمله را مدام به هم بزنیم . برای مثال اگر نویسنده بخواهد بر کلمه ای خاص تاکید کند ؛ آن را در ابتدای جمله می آورد . همچنین اگر اهداف زیر را داشته باشد ؛ می تواند ارکان جمله را جا به جا کند:

- ایجاد لحن , تاکید , داشتن نوعی زبان مخصوص خود (با دلیل و منطق)


خلاصه اینکه زبان معیار ، زبان علمی و فرهنگی و ادبی مشترکی است که محصّلین ، پژوهشگران ، روحانیون ، سیاست مداران ، دانشمندان ، روزنامه نویسان و نویسندگان کتاب های درسی و علمی و فنی و تخصصی آن را به کار می برند و با آن می نویسند و استناد می کنند و ادای مقصود می نمایند .


باشد که همواره بهترین خاطرات برایتان در زندگانی تان رقم بخورد و شما به زیبایی و شیوایی بنگارید الهی آمین


از اطاله ی کلام و بضاعت اندکم
و احتمالِ وجود اغلاط املایی در سریع نگاری عذرخواهم


-- -- تا اکنون همین الان نوشته ای که بشود آن را خاطره نامید در این صفحه ی ارزشمند ندیدم . امیدوارم دوستان سَوایِ مسائلِ شخصی شان و تصوراتِ عجیب غریب شان راجع به شاعران ارجمند و دور از هرگونه درجه‌بندی های تلقّی محورِ خودشان برای اعضای سایت و با پرهیز از هرگونه گِله‌‌گزاری و دعواهای گذشته و طعنه‌کنایه به همدیگر ، (( خاطره )) بنویسند.

- با تمام این توضیحات و دلایل ، خودم به هیچ وجه خاطره گویی و مرورِ گذشته های شیرین و تلخ را حتی اگر خیلی شاد باشد هم ، دوست ندارم مگر اینکه حکمتی در پی داشته باشد برای دادِ مظلومی ستاندن و یا کشف حقیقتی مفید را در برداشتن . در غیرِ این صورت ، بیهوده کاوی است و انسان اگر همواره با تمامِ وجودش با قلب و روح و اندیشه اش در لحظه ی حال بسر برد بهتر است .


درپناه حق


بااحترام - جمعه ۲۶ آبان ماه ۱۴۰۲

خاطره ای عرض شود
در صفحه استاد ملحق
از گذاشتن عکس در قسمت اشعار ...

خب همیشه دوست داشتم در کنار اشعارم تصویری زیبا و جالب هم قرار بدهم .
ولی متاسفانه به دلیل اینکه کار با ابزار سایت را بلد نبودم همیشه این سوال برایم مطرح بود که دوستان عزیز به چه شکل در کنار شعر شان از تصویری زیبا هم بهره می‌برند.
این موضوع به طوری بر روحیه من تاثیر گذاشته بود که در یک دوره ی زمانی کلا فکر من را مشغول کرده بود .
شاید برای دوستان عزیز این موضوع زیاد مهم نباشد .
ولی باور کنید مهم است ...
چرا یش را خدمت شما دوستان عزیز عرض میکنم .

اول اینکه بدانید در سایت ناب گذاشتم تصویر در کنار شعر رایگان است ...
ولی در سایت های دیگر از همین موضوع
یعنی گذاشتن تصویر در کنار شعر بهره می‌برند
و باید برای گذاشتن تصویر در کنار شعر اشتراک خرید ...

می‌رسیم به چند دلیل که البته به نظر من ...
گذاشتن تصویر در کنار شعر باعث زیبایی صفحه
باعث آشنایی مخاطب ( خواننده ) با موضوع شعر
و باعث درک بهتر شعر برای مخاطب است
و البته باید دقت کرد که تصویر انتخاب شده باید از هرجهت کارشناسانه انتخاب شود تا باعث درک بهتر شعر برای مخاطب شود
این کار خود شاعر را نیز بَران می‌دارد تا کنجکاوانه برای پیدا کردن تصویر در خور شعر بگردد ، و جستجو کند .
بله عرض میکردم همین موضوع به ظاهر ساده باعث شده بود در یک دوره زمانی تا حد عصبانیت من را پیش ببرد .
چرا که قادر به قراردادن عکس در کنار شعرم نبودم .
با نامه ای که به مدیریت محترم سایت دادم و راهنمایی های ایشان و البته راهنمایی های یکی از دوستان در چند مرحله آزمون و خطا توانستم در کنار شعرم از وجود و قابلیت قراردادن عکس در صفحه برخوردار شوم .
و تکرار می‌شود این قابلیت در سایت ناب کاملا رایگان است .
حتی قرار دادن تصویر متحرک در سایت که آن هم مجددا به زیبایی صفحه بیشتر کمک می‌کند.

خاطره ای بود برایم ، که خواندنش خالی از لطف نیست .

برای همه شما عزیزان آرزوی موفقیت دارم .

🔷️ 📢توجه📢🔷️
ضمن تشکراز حضور تمام عزیزان شرکت کننده درمسابقه ی خاطره نویسی شعرناب
ما همچنان منتظر ارسال آثاروخاطرات شما ازنحوه ی آشنایی وحضوردرسایت شعرناب به این پست هستیم
بدون شک هرکدام ازما خاطراتی هم در این مدت که کنارهم بودیم داشته ایم که شنیدنش خالی ازلطف نیست
بهتراست که ارسال آثاررابه روزهاودقایق پایانی موکول نکنیم

درود بر جناب ملحق نازنین و نابیان ناب اندیش



این روزها که شباش خیلی درازه
می خواهم یه خاطره ی یلدایی
بسُرایم اگر فرصت کردید
در روز های آینده آن را مزمزه کنید
اگر فرصت نکردید شب یلدا آنرا
همراه با پستامینوفن و آجیلوژنوفن زمزمه کنید
امیدوارم به آسایشتان آرامش ببخشد
خانه ی دلتان پر از خندوانه باد


یلدای جاودانه
سرد است این زمانه
وقتی نداره خانه
لبخند هندوانه