قلم

قلم هم از آن شب ناتوان شده
آشوب دلش را از جوهرهای پس زده اش میشود فهمید
اما سکوت کرده ...
نمیتواند دلتنگی را بر زبان بیاور
پس آن را روی کاغذ می آورد
برعکس من
که نمیتوانم بر زبان بیاورم ....
نمیشود گفت
تنها میشود نوشت
دلتنگی را فقط باید چون سنگینی بغضی به دوش بکشی
امید .. این چه امیدیست که شوق بودنت را همچنان دارد
و ثانیه هایی که باهم همراه شده اند برای نگذشتن ...