سرگشته...

درود فراوان بر شما جناب خلیل زاده بزرگوار و ارجمند و گرانقدر
غزلی هست بسیار زیبا که فوّاره عشق ، هر خواننده ای را مجذوب
می کند. شما استادانه از طلب کردنِ یک نگاه شروع کردید ، سپس
\\" نگاه \\" و \\" چشم \\" و \\" دیدار \\" و \\" عشق \\" را پرورش دادید و به
هر دلی پیوند زدید. مخاطب ، هم یار است و هم منکران این نوع دلدادگی ، و هم هر خواننده دیگر. در واقع ، شما این جاذبه شعرتان را با تلاقی یعقوب و نگاه ، به اوج رساندید و هر خواننده
دیگری را جذب کردید. از یک نگاه شروع کردید و به آنجا رسیدید که دومين یعقوب هستید . شما استادی خاصی در علم بیان دارید
ولی در وزن شعر ، اشکالاتی وجود دارد. وزن شعر :
فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
مثل : عشق زیبا به همین است که مکتوب شود

البته در بعضی ابیات ، وزن ظاهراً تغییر کرده به :
مفعولُ فعولن فعلاتن فعلاتن ( که آن را \\" مفعولُ مفاعیلن مفاعیلن فعولن \\" هم می گویند ) ، مثل :
یک بار نظر کن که کمی حال دلم خوب شود.
( وزن : مفعولُ فعولن فعلاتن فعلاتن فعلن)

اشکال اصلی در همین جا هست ، در برخی مصرع ها هست که
رکن وزن تغییر کرده است . اگر نت های موسیقی را مثال بزنیم ، مثل این است
که شش بخش بشود هشت بخش.
نمونه در شعر شما ، مصرع آخر :
این/با/ر/ا/می/نس/ت/که/در/حس/ر/ت/دی/دا/ر/تو/یع/قو/ب/ش/ود

وزن این شده : مفعولُ فعولن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

درود فراوان بر شما