نیمه شب

سلام .... قبلن هم این را برایم فرستاده بودی و البته در آن فضا فرصت فراهم نشد و در اینجا جبران میکنم


شعر در تصویرگری ( هرچند تصاویر سیاه و خاکستری اند و به قول جناب خزایی ناشادند ) موفق بوده و به هر روی در القای فضای مورد نظر شاعر به مخاطب به هدف رسیده . چرا که همه ی ما پس از خواندن شعر ، بی هیچ تردیدی قادر به ترسیم آن فضا هستیم ... اما بعد برسیم به ارتباط عمودی و کلیت شعر که آنهم بنظر میاید با حداقل چالش ، شاعر کارش را انجام داده و مقصود حاصل گشته است . پس با هم سری به صنایع لفظ و معنا میزنیم تا شعر را با عیار فانتزی بسنجیم و ببینیم چه مایه از صور خیال درین خطوط وجود دارد ؟؟

آبستن و پابه ماه و بارور ( مراعات نظیر )

نیاز به نزول ( واج آرایی )

خیس بودم از سینا ( واج آرایی )


قالیچه ی قدم هایت ( ترکیب تشبیهی . البته بدیع نیست )


فانوس نیمه سوز شب ( تشبیه بلیغ )

پابوس آیینه ( تشخیص )

تبارِ احساس ( تشخیص )

ریواس و گیلاس ( سجع )

توتِ نارسِ بامداد ( اضافه تشبیهی )

بار سنگینِ شب ( ترکیب تشبیهی )
بوسه آفتاب ( تشخیص )
تبارِ دلتنگی ( اینم تازه نبود اما خوب زیباست )
سیبِ سرخ حوا ( تلمیح )



و اما شعر مشکلاتی هم دارد که بیان آنها میتواند به کار شاعر کمک کند . بشرط آنکه نه بنده ی منتقد بر موضع خود اصرار بورزم و نه شاعر جوان مکدر شود . یکی از مشکلات شعر ، پرداخت آن است . اجازه بدهید بررسی کنم :


و نامت
بارورِ تمام آرزوهایم

در اینجا مخاطب کندذهنی مثل بنده برای هضم جمله ممکنست به زحمت بیفتد که نام چگونه بارور آرزو میشود و دقیقا منظور شاعر چیست ؟


بار اشتیاق بودنت بر دوشم

در اینجا هم برای مخاطب این سوال پیش میاید که آیا اشتیاق خوبست یا بد است . اگر خوبست چرا باری بر دوش شاعرست و اگر بد است چرا اشتیاق است ؟ و کلا شوق با بودن بیشتر است یا آمدن ؟


نیاز به نزول آیه ای نبود
سرشار بودم از آیاتِ
یاسین
و خیس بودم از سینای باران


مثلا همین بند ایا اینگونه روانتر نبود :
نیاز به نزول آیه ای نبود
سرشار بودم از یاسین باران


که تطابق یاسین و ایه از یکطرف و تقارن نزول و باران به زیبایی شعر کمک کنند و از ایجاد ترکیب دیرهضم و غیرقابل تصور \" سینای باران \" جلوگیری شود ؟؟ و یا از تکرار دوباره ی \" آیه \" ؟؟



و سخن آخر همانا تقدیر از مازیار نازنین است برای افتتاح تیک نقد و انتشار این اثر که براستی در زمره ی کارهای خوبشان قرار میگیرد . و پوزش از حوصله ی حضار و عذر تقصیر به درگاه شعر و نیز تاکید بر این نکته که آنچه مینویسم وحی منزل نیست و من هم مثل شما هستم و تشنه ی فراگیری ....



داخل اتوبوس کاشان به کرمانشاه
همین حالا بیست اسفند