جنگ و اغوش

درودبرشما جناب مازیار
سپیدعاشقانه ی زیبا ودلنشینی بود
کوتاه وشسته رفته
باتصویرسازیهای تروتازه ولطیف
سرشارازآرایه ها، ارایه زیبای تضاد وتشبیه و شخصیت بخشی...
چیزی که اگردرشعرسپیدنباشه ارزشی نداره
تشبیه عاشق تنهامانده به سربازی تنها
تشبیه رادیویی خش دار گوشه ی یک سنگر
که خوب توانسته تنهایی وآشوبی که دردرون معشوق است رو به تصویربکشونه درواقع یک جنگ درونی که تنها باماندن معشوق تمام میشه ودرادامه هم تشبیهات زیبای رنگین کمان صلح،گندم زارلبها وشخصیت بخشی به باد وآسمان....شهوت آسمان،حوالی خورشید اینا زیبایی خاصی به شعرتون بخشیده
تضاد گل وگلوله جنگ وصلح که خیلی خوب تونسته ذهن مخاطب رودرگیرکنه....
ازهمون ابتدا مخاطب همراه میشه باشعرتون وجذب میشه برای خواندنش تاآخر..
ارتباط بین جملات هم عالیه وزیبا به پایان بردیدشعرو
افرین
فقط یه نکته ی ظریفی که من دقت کردم استفاده ازکلمه ی باد بود که دردوجاونزدیک به هم تکرارشده
که شما می توانید یکی ازاین دوتاراحذف کنید:

وگیسوانت را
به دست باد بسپار
شاید اندک شهوتِ آسمان
لابلای انگشتانِ باد
سراسیمه نوازشت کند

ا من بمان
وگیسوانت را
به دست باد بسپار
شاید اندک شهوتِ آسمان
لابلای انگشتانِ نسیم
سراسیمه نوازشت کند
دومی را کلمه ی نسیم بزارید چون نسیم نوازشگره
باد یاهم اولی را نسیم بگذارید
البته این نظرمنه وشما مختارید که بپذیرید یانه؟
موفق باشید وببخشید جسارتمو

ان شاالله که هرروز بهترازدیروز بدرخشید