آب نداریم!

درود بزرگوار
بسیار زیبا و بجا ست
مبین مشکلات جامعه
دستمریزاد

سلام جناب بیدار
غزلی بسیار موضون
سروده اید دورود بر شما

درود فراوان جناب بیدار
بسیار
زیبا
بود

احسنت
زیبا و دلنشین

سلام عزیز،عالی بود اما به نظر من کمی ناموزونی داره که قابل رفع شدنه

سلام بر شاعرِ جوان، حامد بیدار کهنمویی
شعرتان از این نظر که مشکلاتی از جامعه را بیان کرده است، بسیار ارجمند است و جا دارد که از شما سپاسگزار باشیم. چون این‌گونه شعر باید ساده و رسا و همه‌فهم و بی‌پیرایه باشد، پس هیچ گله‌ای نمی‌توان کرد که مثلاً چرا جلوه‌هایِ شاعرانگی در آن کمرنگ است. اما در رعایتِ وزن و رساییِ بیان می‌توانستید دقیق‌تر از این که بوده‌اید، باشید.
وزن:
"ساندیس و" را مجبوریم که /ساندِس و/ بخوانیم تا از وزن بیرون نرویم؛
"خطِّ ویژه" را ناچاریم که /خط۫‌ویژه/ بخوانیم؛
"دوست" را ناچاریم که مثلاً /دوسِتِ/ بخوانیم یا بر رویِ سینِ آن مکثِ بیشتر کنیم: دوس۫ تِ؛
"خط‌ویژه" را به‌نوعی می‌توان پذیرفت اما دو موردِ دیگر را نه.
و بیان:
می‌توانستید بجایِ "یه"، /یک/ بگذارید که هم با زبانِ شعرتان سازگارتر است و هم با وزن؛
"اگرم" را بجایِ /اگر هم/ ، و "فاب" را احتمالاً بجایِ /فابریک/ برده‌اید. اینها اگرچه ایرادی ندارد ولی با زبانِ شعرتان ناسازگار است. اگر در همۀ اجزایِ سروده همین بیانِ محاوره‌ای (یا مردمی و یا خیابانی و کوچه‌ای) را بکار می‌بردید، غیر از این می‌آمد، ناسازگاری داشت؛
بجایِ "ماییست" = مایی‌ست، می‌توانستید /ما هست/ بیاورید: همچون دهِ ما هست که ارباب نداریم؛
و...
با اینکه می‌توانستید این سروده را با اندکی درنگ و حوصله، در شکلی سزاوارتر ارائه کنید، اما ارجمندی‌اش به‌اندازه‌ای هست که این سروده را با احترام بخوانیم و به سراینده‌اش هم ادای احترام کنیم زیرا زبانِ مردم است؛ مردمی که نظر و رأی آنان همیشه میزان و معیار است، ولی در این دوران و ایّام حکایت طوری دیگر است.
قلمتان روزافزون نویساتر.

جناب کهنمویی
درود فراوان بر شما و شعر زیبایتان

نکته ی بورس رو خوب اومدین

بیداد عزیز درود برشما

سلام و درود بر جناب بیدار
طنز زیبا و انتقادی گوشزدانه بجایی بود
قلمتان حق گو
🌺🍃🌺🍃🌺🍃