یاد تو

ثانیه ها
ساعت ها
روزها
ماه ها
این ذهن آکنده از وهم وجود توست
این قلم در خط شعری که سروده شد به یاد تو
این دل فارغ از یاد غیر توست
مخاطب خط به خط شعرهایم همه تو
بند بند این‌ وجود قلمرو امپراتوری یاد تو
مرا ز یاد تو این دل غافل نشود
الا زمانی که این تن به وصال خاک رسد
ای دار و ندارم همگی از آنِ تو
تا جان در بدن است ای من  به فدای خنده های تو
نسیم زلف سیه ات
مایه ی حیات مردگان ست
و
چشمان سیه ات
فرح بخش این ذات
ای یار
گر قصد ترک این سیه بخت را کرده ای
بدان که 
وجودت مایه ی حیات این زندگیست
بدان که
صدای دلنوازت آرامبخش این آشتفتگی ست
ای یار
اگر غنی شوی تا ابد شوم گدای تو
اگر طبیب شوی تا ابد شوم بیمار  تو
ای یار 
این را بدان که تاابد خواهم ماند در کنار تو
ای یار
یا بمان
یا نرو
یا از ریشه برکن با جفا این جان عاشق مرا
پس بمان...