وقت آن است که در میکده ها وا بکنیم
مستی و سرخوشی از باده تمنا بکنیم
واعظان جامه تزویر و ریا چاک کنید
جامه از صدق بر ان قامت وتن ها بکنیم
مطربان بار دگر در همه جا ساز زنید
تا که یک نغمه خوش با دف و سرنا بکنیم
دختران موی پریشان بسپارند به باد
تا برقصیم و بخندیم و همه هلهله بر پا بکنیم
ساقیان باده خوشرنگ به دست آمدهاند
در چنین بزم خوشی جلوه امید تماشا بکنیم
عاشقان را همه معشوق به کنارند ولی
ما نگاهی فقط از دور برا ان دلبر زیبا بکنیم
گر چه ما را بشکستند دل بیچاره هزار
ما بر آنیم که راهی به دل سنگ تو پیدا بکنیم
عمر ما طی شد و ایام به غفلت بگذشت
وقت آنست که دگر فکری برای دل شیدا بکنیم
فرصت روضه دگر بار به واعظ ندهیم
جای هر گنبد و هر بتکده یک مدرسه بر پا بکنیم
ندهیم گوش به افسانه فردوس و جنان
نکنیم بد به کس توبه از آن خبط و خطاها بکنیم
چاره آنست به هجران و غم و درد فراق
باده نوشیم و سحر گآه تفال به غزل ها بکنیم
بس کن عرفان که به افسانه سر آمد امشب
باید این قصه فراموش و دگر غصه فردا بکنیم
#سعیدعرفانی
بسیار زیبا و مبین مشکلات جامعه بود
دستمریزاد
موفق باشید