بانو جان

بیاور عشق را در شعر من با ناز بانو جان
غزل با رنگ لبهای تو در اعجاز بانوجان
کلاغان را بزن خط از طلسم شعر چشمانت
کبوتر با کبوتر میکند پرواز بانو جان
به جان حضرت لیلا شدم مجنون چشمانت
تویی فرمانده ی جانم و من سرباز بانو جان
نداری وقت کافی بس که بی اندازه زیبایی
کمی هم بر غم دیوانه ات پرداز بانوجان
اگرچه نیستم من اهل شوخی های بی مورد
مرا با چشمکت لطفاً تو دست انداز بانوجان
تویی آموزگارم در کلاس عشقبازی ها
و من آن دانش آموز غم ممتاز بانو جان
برایم دانه پاشیدی و من را جلد میکردی
تویی ماهرترین خاتون کفترباز بانوجان
پریدن لذتی دارد که جز عاشق نمی‌فهمد
حیاط خانه ی چشم شما دلباز بانو جان
Alireza_k81