مجسّم

سلام و درود بر جناب استکی عزیز ممنونم غ

درود بر سرکار عالی زنده باشید

درودتان و سپاستان زنده باشید

سپاسمندم

درود و سپاس فراوان شما را

سلام حضرت دوست جناب جمعی عزیز امیدوارم که حال حضرتتان خوب باشد
اولا : از هر کس انتظار برود که در خوانش این سروده مشکل داشته باشد از حضرتتان انتظار نمی رود با آن همه ادعا در زمینه ی شعر و شاعری
ثانیا: دوست بزرگوارم اگر ایراداتی که در سایت شعر نو بر چند سروده ی حضرتتان گرفتم به قول شما بنی اسرائیلی بود چرا حذف کردید ؟ می گذاشتید بماند تا دیگران قضاوت کنند که بنی اسرائیلی هست یا نیست
ثالثا دوست عزیز من بر خلاف شما هیچ نقدی را و بلکه هیچ نظری را حذف نمی کنم .
رابعا اگر در خوانش این اثر مشکل دارید به پیچ اینستگرامی من مراجعه کنید تا شماره ی واتساپ بدهم و از طریق واتساپ
فایل صوتی هم ارسال کنم
خامسا به شما توصیه می کنم که بخاطر چند نقدی که در سایت شعر نو بر بعضی آثار شما نوشتم و چون خودتان بخوبی و فطانت دریافتید که نقدها کاملا وارد و پاسخ هایتان ناوارد بود و لاجرم هم نقد ها ی من و هم پاسخ های خودتان را حذف کردید کینه ای به دل نداشته باشید .
سادسا اگر در خوانش سروده هایی در این وزن مشکل دارید به نظر من سبب این است که با دیوان حضرت بیدل بیگانه اید سری هم از شیراز به دیار هند بزنید و بیدل دهلوی بخوانید
سابعا: توضیحات جناب هداوند عزیز را بخوانید

درودو سپاس بر مانای عزیز
آیا شما خصوصیات یک شعر خوب از جمله موسیقی، صرف نظر از وزن عروضی، ویا ریتم و روانی و سلاست و حتی یک وزن عروضی منسجم
با ارکان متحد و یا متناوب الارکان را می بینید. وقتی این خرد با این سن و سالی که در سرودن شعر طی کردم نتوانم راحت یک شعری را بخوانم تکلیف بقیه عزیزان چه می شود . اگر ممکن است نظرتان را بنویسید البته دارم روی تقطیعش هم کار میکنم ببینم مشکل کجاست. از نداشتم وزن است ؟ ویا در چینش و گزینش ها کوتاهی شده است ؟ و یا موارد دیگری مطرح است ؟ اگر ممکن است نظرتان را بفرمایید

با مهرو ارادت

سلام و درود بر مانای عزیز و سپاسمندم حضور ارجمندتان را

درودو سپاس بر عزیز بزرگوار و فرهیخته ام

جناب ابراهیم هداوند

به هیچ وجه قصد چالش ندارم و عروض را هم می شناسم

ولی دنبال موسیقی شعر می گردم و روانی خوانش و سلاست شعر

وگرنه هر نوشته ای را می شود یک فرم و شکل عروضی برایش

درست کرد مثلا همین شعر را که شما به ارکان پنج هجایی تقطیع کردید

البته همین بیت اولش را ، من چنین تقطیعش می کنم

کسی که تا سایه افکَنَد شب نمی کند غیرِ رم مجسّم
(ک، سی، ک، تا)( سا، ی، اف، ک)( ند، شب)
( ن، می، ک، ند)( غی، ر رم، م)( جس، سم)
مفاعلن فاعلاتُ فاعل

نگردَدَش ردّ پای ما در مسیر پر پیچ و خم مجسّم
(ن،گر، د،دش)(رد، د ، پا، ی)( ما،در)
(م، سی، ر،پر)(پی،چ،خم، م)( جس، سم)
مفاعلن فاعلاتُ فاعل
که یک وزن دوری است

بحث بر سر راحت و سلیس خواندنش است . عزیز بزرگوارم

وصحبت اصلی این است که وقتی این همه وزن های موجود

داریم و مثلا حافظ از یک تعداد معین آن سود برده اند .

چون هم دارای موسیقی خوبی وروانی هستند و هم نشاط انگیزند

وگرنه سیمین بهبهانی هم 23 وزن جدید بوجود آورده و بر اساس

آن ها هم غزل و مثنوی سروده اند که هم خواندنشان مشکل است

و هم ارزش افزوده ای ببار نیاورده اند چون موقعی یک وزن

جدید دارای ارزش است که اولا رایج گردد و شاعران راغب

باشند از وزن های موجود روی گردانند و به آنها روی آورند

دوست داشتم که آن عزیز مستقیما خودم را مورد خطاب

قرار می دادید و به شکل کنایه ای بحث نمیکردید .

و در انجا میفرمودید افراد دیگری هم اگرمشکل دارند

به این شکل بخوانند .
شما اگر اندکی توجه کنید متوجه می شوید که اکثر غزلهای

خوب را وقتی می خوانی خود شعر دارای موسیقی زیباتری

دارد تا موقعی که ارکان تقطیع شده اش را می خوانی،

در صورتی که در این غزل کار برعکس است
با مهرو ارادت

دوست عزیز جناب جمعی عزیز
اولا: می شود بفرمائید نام بحر وزنی که با تقطیعتان بدست آورده اید چیست ؟
ثانیا : می توانید فقط و فقط یک نمونه_ و نه بیشتر _از غزلیات بیدل را که در این وزن سروده و یا هر شاعر دیگری نشان بدهیدکه بیدل یا آن شاعر دیگر وزن را دوری بحساب آورده باشد و وسط مصرع را در حکم پایان مصرع دانسته باشد ؟
ثالثا : دوست نازنین شیرازی من، وزن این سروده متحد الارکان است و دوری نیست. تمام عروضیین بالاتفاق وزن های متحد الارکان را غیر دوری می دانند

عرض ادب و احترام دارم جناب جمعی عزیز
خوشوقتم که با جنابتان هم کلام شدم.
غرض از درج مطلب پیشین به هیچ وجه کنایه نبود عزیز و ارجمند. اگر سری به پروفایل استاد حاج محمدی بزنید، خواهید دید که کمترین در پست قبلی هم به این موضوع اشاره داشته است و خیلی مایل بود تا بطور مستقیم با شما بزرگوار در این باره مناظره کند اما از جاییکه این صفحه به جناب استاد ارجمند حاج محمدی تعلق دارد؛ تنها در قالب نظر و بطور کلی مطلبی نوشته است تا از نظر مبارک دوستانی چون شما بگذرد.
و اما در باب تقطیع و سلاست این غزل
اعتراف میکند که با وجود استاد؛ جرات و جسارت ورود به دریای عروض را نداشته و تنها به رسم مناظره مطلبی می نویسد.
می شود مثل جنابتان از ریشه ی افاعیل (ف،ع،ل) ارکان متعدد و مختلفی استخراج کرد به شرط آنکه از قواعد و مقررات عدول نکرده و ماحصل تلاشمان در ظرف قواعد عروض بگنجد.
"مفاعلن فاعلات فاعل" این تقطیع شما بزرگوار است که استخراج شده است.
اول آنکه تقطیع باید از ارکانی شکل بگیرد تا بتوان وزن حاصل را بعنوان بحری سالم و یا از زحافات آن بحر برشمرد.
دوم آنکه ارکان باید تعریف شده باشند. گمان نمیکنم در بین ارکان اصلی و یا زحافات رکنی به نام "فاعل" داشته باشیم.
سوم آنکه اگر دنبال وزنی روان تر و سلیس تر از وزن؛
"مَفاعِلاتُن مَفاعِلاتُن مَفاعِلاتُن مَفاعِلاتُن"
بحر "کامل مُثمَّنِ مُرَفّلِ موقُوص" هستید پیدا نمی کنید.
با احترام مجدد

سلام و درود بر حضرت دوست《سَمِیّ اینجانب》جناب هداوند عزیز
و سپاسگزارم نظر لطف شما را و توضیحات مفیدتان را .
بعید می دانم حضرت دوست فرهیخته ی مفضال جناب جمعی عزیز تصنیف زیبای {{الا که داری ز فیض باری توان و قدرت به جسم و جان
بیا به امداد ناتوانان به شکر بازوی پر توان
بگیر دست فتادگان را به حکم وجدان تو مهربان}} با صدای گلریز را نشنیده باشند. این تصنیف زیبا بخوبی آفتابی می کند که وزن 《مفاعلاتن، مفاعلاتن، مفاعلاتن، مفاعلاتن》 از جمله خوش ریتم ترین بحور عروضی است.
و جدّا از بیانات حضرت ایشان حیرت زده شدم. چون کمین جناب مستطابشان را فرهیخته ای مفضال و فاضلی اهل تحقیق و شاعری توانمند می دانم و همانگونه که خطاب به حضرتشان عرض کردم مشکل داشتن در خوانش این غزل را از هر کس دیگری اگر انتظار داشتم از ایشان انتظار نداشتم. و گمان می کنم که علت مشکل داشتن ایشان در خوانش این سروده موانست ذهن ایشان با اوزان بیشتر رایج و متداول در بین شاعران ایران زمین است . دوست بزرگوارمان جناب جمعی عزیز ظاهرا سیر و سیاحت ادبی شان یشتر اقلیم خوش آب و هوای زادگاهشان شیراز است .و سری به دیار هند و تاج محل نزده اند !!! و با حضرت بیدل دهلوی محشور نبوده اند.
از این مطایبه که بگذریم باید به حضرت ایشان از یک نظر حق داد . ایرادی که اکثر دوستان من به سروده های اینجانب می گیرند و آن را قابل تامل می دانم و کاری هم از دستم بر نمی آید این است که محتوای سروده های اینجانب بسیار سنگین است و قابل فهم و درک برای همگان نیست . دوستی داشتم که نماینده ی مجلس شورای اسلامی بود خدایش رحمت کناد در سانحه ی رانندگی بدیدار حضرت حق شتافت . علاقه مند به ادبیات بود و تاکید داشت که سروده هایم را برایش از طریق تلگرام یا واتساپ ارسال کنم . هر وقت که توفیقی دست می داد و حضوری همدیگر را زیارت می کردیم اولین جمله ای که بعد از احوال پرسی می گفت این بود که 《 ابراهیم جان چقدر بهت بگم؟ فتیله اش را بکش پایین، جوری بگو که ما بفهمیم》
این ایرادی است که تقریبا همه ی کسانی که (( البته دستی و تخصصی در ادبیات ندارند )) بر آثار اینجانب از سال ها قبل گرفته و می گیرند. و همانگونه که اشاره کردم کاری از دستم برای رفع این ایراد بر نمی آید. چون در سرودن هیچ کوششی به خرج نمی دهم. همینجوری از طبع من می جوشد و دست خودم نیست. در عین حال بنده سپاسگزار حضرت دوست جناب جمعی عزیز هستم که سروده ی این حقیر را قابل دانستند و نظر دادند . و سپاسگزار تر خواهم بود اگر بی رحمانه نقد کنند . شما مدت مدیدی در ابن سایت با من آشنایید و می دانید که از هر گونه نقدی با دل و جان استقبال می کنم. حتی بی رحمانه ترین نقد ها را ترجیح می دهم بر بَه بَه و چَه چَه هایی که غالبا نان به قرض یکدیگر دادن است .

درود بر شما

حضرت دوست جناب جمعی عزیز
شما به قول خودتان عروض را می شناسید و این وزن را دوری می دانید ؟
شما عروض را می شناسید و با اینگونه تقطیع افاعیلی عروضی این سروده را {{ مفاعلن فاعلاتُ فاعل}} می دانید که نتوانید نام بحر عروضی آن را بفرمائید چیست ؟
جدّا مایه شگفتی نیست جناب جمعی عزیز از کسی که عروض را می شناسد اینچنین تقطیع و اینچنین تعیین افاعیل عروضی ؟

عرض ادب و احترام
دستتان درد مکناد استاد گرامی
این شاهد و مثال که آورده اید مصداق بارزی است بر سلیسی و روانی و خوش آهنگی این بحر. و حال که "آفتاب آمد دلیل آفتاب" گمان نمیکنم چیزی در سایه مانده باشد.
پاینده باشید.

سلام و درود و سپاس حضرت دوست جناب سلیمانی مقدم ارجمند . زنده باشید

سلام و درود بر حضرت دوست جناب عسگر زاده ی عزیز و گرامی . نظر لطفرو لطفرنظر حضرتعالی را سپاسگزارم .