کرشمه تو

○▪︎◇کرشمه تو◇▪︎○
بیا که داد دل از جام باده بر گیرم
غمی به گوشه دل گر نهاده بر گیرم

برای هر غزل از واژگان بی همتا
ردیف و قافیه صاف و ساده برگیرم

خدا کند که نمیرم به خاطر این که
اگر به راه تو خاری فتاده برگیرم

کرشمه تو مرا جان تازه می بخشد
دمی که با قدمت سر ز جاده برگیرم

تمام حاصل عمرم فدای صبحیکه
گلی ز گلشن روئی گشاده برگیرم

بیا که داد دل از روزگار بی رونق
کنون که بود و نبودم ستاده بر گیرم

به کوله بار غمم یک نظر ز تو کافیست
که بار حسرت کامی نداده بر گیرم