عید

عید امد ومن باشوق لب بر لب پیمانه
وز جام می و عشاق مملو شده میخانه
عمری به طرب بگذشت باساقی وعیاشی
من می نخورم باکس جز صاحب کاشانه
حالا که خدا ساقیست از باده ناب او
مینوشم و می کوبم پا بر در این خانه
از باده و می لبریز این جام شرابم کن
از لطف خدای حی عاقل شده دیوانه
یا رب نظری بنما مستی کنم از عشقت
ازشوق بِه خاک افتم هرروز به سجاده
دستم تو بگیری من میگردمت ابراهیم
در سینه بکوبم مشت بر هر بت بتخانه
یعقوبمو از یوسف دل میکَنم از بهرت
تا شاد شود این بار این کلبه احزانه
از لطف خدایم چون دانه به خاک افتد
هفت خوشه برویاند هرخوشه به صد دانه'