عهد خاک

 

مقدس دل ما بین کشت خوبی ها شده
ز جفای زمانه اما درو کینه‌ها شده
گر خمیده قامتش بیچاره است
تو بر آنی که ز پیری حاصل است
تو نظر کن به خودت فخر نفروش
همه عمر به ندای وجدانت بده گوش
تا کنم حال و احوال و سلام
پاسخ این است خسته ام یک کلام
زین جا که منم زیبایی نور آشکار است
دیده بسته و باز در آخر ناکام است
آهنین نیمکت تنهایی من اما تاریک مانده
امید را به دار اغما آویخته خوانده
برتری که همه داریم ازاو نام و نشان
عشق را داده به هر نقطه زجان
تو مَبُر بهر منافع خط این سلسله را
بلکه روان سازو عجین کن رابطه را
بی پروا سپر ناخواسته ها باش
قیام در پنجه، سوار بخت باش
نهایت گهی آرام گهی هم سرعت باد
به عهد خاک درایی،گویی مبارک باد