غروب دشتبانان

سرشار کن ،صحن کبوترخانه ات را
تا گردن آویز جهالت، بر رگ ماه
فصل درو ،با داس گلها را عجین کن.....
غمگین تر از خونبازی مجنون بیگاه


آه ای پرک ،ای نازدخت روستایی
دردا که خاک آغوش گرم ناپدر بود
پرواز کن ،تا کهکشانهای شباهنگ
منظومه ی آواز شو در ساحت رود


در بافه  یشمین "گیسوم" مه تنیده
نبض سجاف کوه، در هاشور باران
قتل پرنده،لیمیای  نافه ی موج
دریای گریان در غروب دشتبانان

پروانه های مرثیه ،در رقص خیزاب
در یاوه های باد ،گیسوی پریشان
سوگ حباب اشک و شنگرف و فرشته
زخم حریق ارغوان ،در ساز طوفان


شرب شراعی در خزان آفتابش
در چارسوی طاقه هایی دوداندود
عفریت آتش خنده ی فریاد بر لب
غمخوشه های عاطفه دیگر نیاسود


ای یاغی رویای یال نیک بختی
نوباوه ی عصیان خشم خشکسالی
تا سرزمین مهربانی ها سفر کن
زیبا عروس خردسال این حوالی
...
 

 

خردادماه۹۹