جادوی تو

بر کوی تو در راه / دل چون پَرِ یک کاه
در پیش تو لرزید / چشمم که تو را دید
آن عشوه و آن چشم / آن درّ به از یشم
جانم به لب آورد / از خود بشدم طرد
چشمت چو زمرّد / دل با نِگَهی برد
برقش ز شرر بود/ آتش بزدم زود
جانم به تو وصل است /  جادوی تو اصل است
عشقت به هوام است / حسنت که تمام است
فکرت که مدام است / درد است و دوام است
عشقت پُرِ رنج است / چون رنجش گنج است
زلفت پُرِ تاب است / گیسوی تو ناب است
خواهم ز دلم صبر / کم کن تو دگر جبر
تا دل بدهی یار / بر کوی تو بسیار
آیم به شبا روز / ای دلبر غم سوز