دنیای تو زیباست بی من

دوست دارم در این دیدار
بنگرم با تو باغ و بستان
خنده بر لب گلی در دست
بسازم ز این دشت گلستان
گل ها رو ببویم همه با هم
گلی را بگیرم در دستانم
بنگرم در این گل سیمایش را
ببویم ز سمتنش عطر تنش را
بشنوم از درونش صدای خنده هایش
بگیرم محکم در آغوش جسمش را
آنگونه که ریزد گلبرگ هایش
آنگه ریزم اشک برایش
ای گل من
از برای چه ریزد گلبرگ هایت
گرمای عشق من توراسوزد
یاکه خسته ای از من
تودر دامم شدی اسیر
بسوز و بساز وبمان غمگین
من در تو روحی دارم
غمی دارم اشکی دارم
همان قدر که سوختم در تو
بسوزد جان تو بی من
می دانم چه فکری باشد در تو
که دنیای تو زیباست بی من
اما بدان این رویا را
میبری در گور بی من