غزل : 1
گر جهان درگیر ویروسی شده
بینِ خلقی گر چه ویروسی عیان
آزمونی با کرونا مردمان
در تقلّا عالمان بهداشت بین
عاجز از درمانِ بیماری بدان
شکر ایزد خالقی را کن ثنا
ناظری حاضر خدایی هر زمان
گر جهان درگیر ویروسی شده
علتی معلول را لا چاره ، هان
در گرو مرگی تمامی کائنات
کائناتی مرگ دارد بی گمان
گر قضایی را قدر باشد درست
با قدر گاهی قضا تسلیم جان
جان به جانان آفرین تسلیم ما
همچو والی رخت بندی از جهان
ولی اله بایبوردی
22 / 12 / 1398
غزل : 2
گوئیا آمد قیامت روز هان
نامه اعمالی ، قدرها با قضا
حکمتی را برملا در بینِ ما
دی به سیلی با زمینی لرزشی
با کرونا ، حال را بینی نما
گر توکّل با تدبّر جانِ من
با عدم بهداشت ، مرگی برملا
فکرها درگیر ویروسی شده
آشنا از آشنا دوری چرا
گوئیا ! آمد قیامت روز هان
دور از مادر ، پدر ، فرزندها
گر چه شادی ، عید می آید ز راه
بینِ خلقی بازدیدی ، دید ، لا
خانه کُنجی ، قدر گلها را بدان
باغِ سبزین شد برایت ای رها
کم کنم صحبت تماشایی بهار
عیدِ امسالی به یغما ، والیا
ولی اله بایبوردی
24 / 12 / 1398
آموزنده و زیبا بود