عشق

عشق ای نیروی هستی بخش بهتر 
به نیروی جوان می کنی سیر جهان سر 
همان زیبا نکوعدل گستر 
به دلها بوده ای از هر چه بهتر 
به لوحی نام تو قاب عدالت 
که سر چشمه گرفت از ر چه بر تر 
می آیی به تدبیر عئان تو 
به چشمانی به شب چو ن مهر گوهر 
به بوسه می دهی گل تاب ابروی شب تاب 
صفای عیش و نوش کام ترب تر 
نگار مر مری ساغر به دوش شد 
به زیر تاق پروین تاج ختر فرش گستر 
به دولت غم سر آمد عشق جوان تو 
به این باده که نوشیدی لبتر 
که عشق حلقه به گوش شد باده تو 
شب باده پرستان خوش نسیمتر 
همان صبحی که نسرینم نقب ز نو کشید سر 
به عشق تو هما سورمه کسید تر 
سلام بر هر چه عشق دارد به صبحان 
به صبحان به تسبیح فرشته گان مهتر 
به عشق خورد سوگند که وجود است 
تو را کی بی عشق مهر  نهان تر 
به نام تو که داری عشق زین سر 
ندانستی دهیم عشقی بر این در 
ها آنکه ندارد از ادب عشق توبر سر 
که این جوهر همه عشقست ولله بر تر