می گریزم از تو

می گریزم از تو واز آنچه ما را یاد توست
می گریزم از پریشانی که در افکار توست
 از سبب ساز غم پنهان شده در چهره ام
می گریزم این فرار از بازی غمبار توست
چه تآلم دارد این بودن کنار آنکه نیست
می گریزم به گمانم این دلم سربار توست
بودی و هرگز نبودی ،گوییا من باختم
تو خودت را سروری و برد در پندار توست
آنچنان بیگانه ام کردی تو با شوق و شعف
این گریز من زتو، زاییده رفتار توست
در نهان و‌آشکارم با تو دلخوش می شدم
  می روم با آنکه می دانم دلم بیمار  توست