زنده نبودم

قبل تو ، خانه ی زیبای دلم ویران بود
مرغ اندیشه و آرامش من حیران بود
در دلم مرثیه ی غصّه و دلگیران بود
به خدا قبل تو من زنده نبودم جانا
آن زمان مِهر ، در اندیشه ی دل جای نداشت
آن زمان حوصله در سینه ی دل جای نداشت
آن زمان عشق در آیینه ی دل جای نداشت
به خدا قبل تو من زنده نبودم جانا
جانا همه دوران به جهالت طی شد
همه ایام جوانی به بطالت طی شد
در نبودت همه برعکس عدالت طی شد
به خدا قبل تو من زنده نبودم جانا