چهار زلال کوتاه

آیا تو ملک خواهی شد؟

بــا ایــن همـه اشتبـاه تـک خـــواهی شــد؟!

آنقــدر بـه دست حسد خــویش کتـک خــواهــی خــورد

کز خودخوری ات پر ز ترک خواهی شد

مانند الک خواهی شد

2- مردکی روباه

کم کم شدم آگاه

افتـاده بـر خـط ، مردکی روبـاه

نـــزد کبـــابــــــی بـــود در میــــــدان آزادی

دل می گرفت از دختری گمراه

بـا تـلفن همـراه

3- لب دریا

دیشب لب دریـا بودم

در تـلختـرین عــالــم رؤیــــــــا بــودم

امواج که بی تــو پای دل را گــذرا می بــوسیــد

انگار کـه در کویـر و صحـرا بـودم

در زشت ترین جا بودم

4- دلتنگ

سرگشته تــر از برگ پائیزم

می افتـــم و در بـاد آهــی گــــاه می خیــزم

دلتنگ در بن بست هــای جمعــه ای تـاریک و بـاریـکم

دانی کجا خوشحالی ام را خسته می ریزم؟!

در چاهی از صحرای تبریزم