پشیمانی

یک لحظه غفلت کرده ام،  عمری  پشیمانم
                                                           یک عمر چیزی نیست، تا دنیاست می مانم
دل را به یغما برد و  جان  را  مبتلایش  کرد
                                                           باور  کن   اندر   ابتلایش،   کام   می   رانم
زلف سیاهش را  به   دستم   داد   با   شانه
                                                           کافر   شدم   زلف   سیاهش   گشت  ایمانم
تا  چشم   وا   کردم   فقط  نزدیک  او  بودم
                                                           چون جوجه ای هستم که جز مادر نمی  دانم
در  این  هیاهویی  که   از  اطراف   می  آید
                                                           تنها   صدای  اوست   پیچیده ست   در جانم
تا  این  زمان  از  هیچ  کس  چیزی  نپرسیدم
                                                           هر  بار  می  مانم،  تو  را  با  عشق می خوانم
یکبار، یک  آن،  یک  نفس  غافل  شدم  از  او
                                                           عمریست   از   این   غفلتم   سر   در  گریبانم
با  این  که  می  دانم  که  بخشندست  دلدارم
                                                           از   غیرتش  بر  خویش  می  لرزم،  هراسانم
#رضا_زمانیان_قوژدی
۹۷/۰۴/۱۸ مرتکب شدم