مقایسه ای بین شق القمر وشهادت حضرت علی (ع)
کرد پیغمبر امین الاولیا ماه را شق القمر آن منتها
ماه شد زین معجزه پر مدعا کای زمینیّان منم نورُالهدا
شیعۀ حق آن امیرالمسلمین رفت روزی آن شهنشاه یقین
سوی محراب نمازآن شاه دین آنکه قلبش بود بَری ازعقد وکین
یک اشاره برجفاکارش نمود گفت برخیز آمده وقت سجود
هیچ بشنیدی کسی کزبهرخویش سوی قاتل رو کند گوید به پیش!؟
عالِمِ بر ظاهر و باطن، علی باب علمی که بود علمش جَلی
لافتی نامد مگر بهر علی قهر حق در ذوالفقارش منجلی
نیست عالَم در نگاهش جز خسی کو هماوردش در این عالم کسی؟
جبرئل در بارگاهش پاسبان عشق او شد باب خلق این جهان
تک سوار ملک عدل است این علی کو بجز مولی در این عالم ولی؟...
شه به محراب شهادت ایستاد ذکر استرجاع بر لبها فتاد
برد سر را بر سجود آن شاه دین گفت شیر حق، امیرالمؤمنین
خَس، بزن تیغ شهادت برسرم تا به کی با جاهلین در برم؟
برد بالا نامروّت تیغ را برق وغرّش اوفتاده میغ را
چون شکست آن تیغ فرق وجبهه را گفت مولی فزتُ ربُ الکعبه را
گفت برماه، یکه تاز ملک دین حال باز آ معجزِ ما را ببین
مه زبان بربست زین شق القمر رفت زین معجز به پرده این قمر.
آیینی بسیار زیبا و با شکوه بود
دستمریزاد
اجرتان با بی بی دوعالم
نماز روزه ها قبول