بنر

درود بزرگوار
بسیار زیبا و با شکوه بود
دستمریزاد
مبین مشکلات جامعه

افرین بسیار زیبا👌

درود برشما جناب راجی
تلخ و حقیقی
زیباسرودید دستمریزاد

درود بر شما

با زور و ضرب زنده ام از دست زندگی
جنگ و جدال با لب خندان نمیشود

درود استاد
بسیار بسبار زیبا نگاشتید
شهری که جز غم داخلش جریان نداره
شهر زندگی نیست

از دید من سراسر این وطن غم است
این حال و روز درخور ایران نمیشود

بسیار زیبا سرودید
متشکرم بابت دغدغه مندی تان
سلام

درود
بسیار زیبا وبه جا بود
پاینده باشید

حال همگی جمله به یکبار بگفتی....درود شاعر..... ذره امیدی مانده آنهم بماند برای آبادی وطن...

آقا با بردوزل از روشون رد شدی که

دمت گرم

سلام ودرود بر شاعر بزرگوارجناب اسماعیلی
احسنت مرحبا خانه ات آباد
بسیار عالی وزیبا درعین حقیقت وسلیس سروده اید
واقعا سرودنش هم سخته عاقبتت بخیر دلت شاد الهی لبت
خندان غمت برباد درپناه خدای مهربان

درود و سلام به دوست عزیز و بزرگوار راجی مهربان
مبالغه نمی کنم؛
اشعارتان بسیار زیباست
مضامین بسیار عالی
و طبع تان بسیار لطیف و دوست داشتنی ست و قلمتان بسیار دلنشین.
فقط گاهی نمیدانم چرا در بین مصاریع یک هجا کم و زیاد میشود که آهنگ و وزن اشعار زیبای شما را کمی....!!! که البته قابل اصلاح است.
خط عروضی شعر شما عزیز گرانقدر:
(_ _ ل _ ل _ ل ل _ _ ل _ ل _)

-"من خود جوان مدرسه ی انقلابی ام"
من خود جوان مدرسه ای انقلابی ام

-"از دید من سراسر این وطن غم است" (یک هجا کم)
از دید من سراسر این بوم و بَر غم است

-"اینجا شبیه من هستند بی شمار" (دو هجا ‌کم)
هستند چون من اینجا عزیزان بی شمار
یا
هستند چون من اینجا جوانان بی شمار

-"در شهر ما بنر زده اند، شهر زندگی" (یک هجا زیاد) 
"زده اند" (زَ،دِ،اَن د = ل/ ل/ _ ل) حرف "دال" بعنوان یک هجای کوتاه، اضافه است.

-"با زور و ضرب زنده ام از دست زندگی"
با زور و ضرب زنده ام از دست مردگی 
"جنگ و جدال با لبِ خندان نمیشود"
در مصراع دوم این برداشت در ذهن مخاطب خطور میکند که شاعر قصد مجادله با لب خندان را ندارد. یا در حالی که خوشحال و خندان است، قصد مجادله با کسی را ندارد. اما مضمونِ کلیِ شعر به گونه ایست، که هیچ لبخندی دیده نمی شود مگر یک لبخند زورکی که آنهم لطفی ندارد. خوش بینانه ترین حالت آنست که بعد از لب ویرگول بگذاریم که در این صورت ضمن آنکه یک هجا کم می شود باز هم مفهوم آنگونه که باید ارائه نمی شود.

" با زور و ضرب زنده ام از دست زندگی"
لب مرده است و بیهُده خندان نمی شود
امید که آن بزرگوار جسارت این کمترین را ببخشایند به مهر.

سلام و ارادت و احترام بسیار
محضر استاد عزیز و گرامی
جناب هداوند گرانقدر
سپاسمندم استاد بسیار سپاس ازاینکه می‌بینید و می خوانید
کاملا صحیح استاد بزرگوار و فرمایشاتتان
کاملا بجاست سپاسگذارم که قابل میدونید و گوش زد میکنید
ممنون از محبتتان جناب هداوند عزیز
حقیر بیشتر از ابراز احساسات علاقمند نقد وانتقاداست
نکاتتان خیلی هم خوب و سنجیده ست
بسیار ممنونم

درود بر شما شاعر توانا
آفرین بر این طبع روان
در پناه حق باشید

سلام و درودشاعرگرامی
دستمریزاد بزرگوار
بسیارزیباو متعهدانه قلم زده اید
در پناه خدا

احسنت

درودتان جناب راجی دوست عزیز و فرزانه ام
بسیار زیباااااااااا

زیبا بود اما چند تصحیح کوچک نیاز دارد

درود بر شما جناب اسماعیلی پرمفهوم و زیبا دستمریزاد

درود بر شما شاعر فرهیخته

بی نهایت زیبا و دلنشین بود مرحبا لذت بردم

درنگی در واقعیات تلخ میهن غرق شدم

زیبا غزلی ناب نوشتید