حق و باطل

« حق و باطل »
مَثَل  آن  را  که   مِهر  یک   جوری   است          
  بگذار  آن  را  که  مهر  صد  جوری  است
مهر  و  عشقـی که  از  خدا  دوری    است          
 باعث   درد  و   ضجر1  و   رنجوری   است
چشم    روشـن  ،   که   غیـر   حق    بینـد           
 روشنایـی   آن   کم    از   كوري      است
آن    زبانـی    که     هـرزه          می گردد         
  گفته اش ،  زجر2   نیشِ   زنبوری     است
آشنایان     حق   ،    به     صلح         آینـد          
  گمرهان    رسمشان  ، سلحشوري3   است
هـر   زبانـی    که    ذکـر    حق       گوید          
  روشنی  بخش  آن    بِـه4  از   نوری   است
بـر    هوسبـاز     حرف     حق        گفتـن         
  بذر   پاشـی    به    مزرع    شوری     است
هـوس   و  کبـر   و  غِـش5   و    تـزویرس          
  راه    دنیـا   و   از   خـدا  ،  دوری    است
عارفانـی     که    راه    حق   ،        پوینـد          
  کار   دنیایشان   چـو   شب  کوری   است
حق  و   باطل  ،  حسن     چـرا       گفتـی          
  از  حق   و  باطلت   چه    منظوری   است
٭٭٭
  1- دلتنگي- بيقراري     2- آزار – اذيت     3- مرد جنگي     4- بهتر      5- آميزش كم بها  با  پر بها  - خيانت