روزگار ما

« روزگار ما »
ياران چه  مي توان ديد، اين  روزگار ما  را          
  ما  در  كجا  بـجوئيم   دربار   آن  خدا   را
ما شاكي از كه هستيم ،ياران به من بگوئيد           
افزون كه  مي نمايد ، هر جور و هر جفا  را
راز   جهان   فانـي   بـر   ما   نشان  نـدادند          
  گويا     نـمي پسندنـد  اظهار   راز   ما    را
اسرار  اين  جهان  را ،ما  كي  توان  بـيابيم           
 اسـرار  اين  نـدارد ،  جاي   رضاي   ما  را
تنظيم   مُلك   ملّت  بـر  دست  ما  نـدادند           
 تنظيم   مُلك  هستي ، كي  مي دهند  ما  را
عمرم  بـرفت  و  نامد   اسـرار   آن  بـدستم        
   من بعد   من و جوانان ، اسـرار  آن  شما  را
در  انتظار    يارم ،  عمـري    به   آرزويـي           
 تا   يار  كـي  بـر  آرَد ، اين  آرزوي   ما  را
جانم  به  لب  بـيامد ، از  فرقت3   نگاري4          
 آخر  تفقدي5   كن  ، بـر  جان  من  نگارا
شبها  به  گريه   بودم ،  در   انتظار     يارم          
  تا  كي  زِ  در  درآيد ، آن  يار   مجلس  آرا
دل  در  ره   تو  دادم  ،  اي  يار    مهربانـم          
  گويا   دل  تـو  باشـد، ماننـد  سنگ   خارا
دانشـورا    نـشايـد   اسـرار    كار    خلاق            
واضح  نـمود  و  تنظيم ، تا  گردد  آشكارا
ياران  صدا  بر  آريد ، از  ظلم  خلق  گمراه          
 تا  در  عقب  بـرانيد ،آن  ظلم  پُـر  صدا  را
كار جهان فاني،خواب و خور است و بازي           
دانشـورا  نـمي شَد6  دستـي  برم   به   كارا
عقل  و  تفكر  من ، وامانده   اندر  اين  راه          
 وامانده ام در اين  راه ،چشمم  به  تو  سوارا
شاهان  كنند  تفقد ،  درويش   مملكت  را           
 شاهـا    تفقـدي  كن ، درويش   بي نوا  را
سائل7 هميشه  خواهد ،  انعام   منعمان   را        
    اي  منعم   جهان ها  ،  انعام  كن  گدا   را
ما  غوطه ور  به  بحريم  ، اندر  مدار  فانـي          
 اي   نا خداي  كشتـي ، فرياد  زن   خدا  را
كشتي  ما  شكسته ، در  موج  فتنه   غرقيم           
 اي   نا خدا  تو  بـنگر ، فرياد  و داد  ما  را
ساحل نميتوان يافت،اين بحر بس فراخست          
  اي   نا خداي  كشتـي ، داري نظر كجا  را
اي  همرهان  بـجوئيد  دريا  نورد   خود  را           
 تا   بلكه  آن  بـجويد  ،  راه   ديار   ما   را
صحبت به يادم آمد،از نوح(ع) و بحر طوفان          
 اي  همرهان  بـجوئيد آن نوح(ع)  با  وفا  را
موج بلا به دنيا،هر دوره اي  به رنگي است            
امروزه   موج   فتنـه  ، بگرفت  دور  ما  را
آشوب  فتنـه  در  ما ، بنيادش  از  كه  باشد          
 فرصت  بدستـت آمد ،گم كرده اي خدا  را
باشد  به  ما بگويند ، روزي به ملك  هستي          
 بـر هم  نمي توان  زد، تنظيم  ملك  ما    را
هر مدتي  به  عمري ، در  پرده  نقش  ديگر         
  نقشش  بهم   بـبندند با  موم و سنگ  خارا
دردي دراين جهان است،يارب دوا تو دادي          
 يارب  زِ  تو  بخواهيم ، بهبودي  و شفا  را
يارب  ترحمي  كن ، پامال  جهل  و ظلمـم          
 جهل و جفاي  مردم ، سوزنده  عقل  ما  را
در موج فتنه  غرقيم ، آخر  حسن  تو  راهي          
 بـنماي   تا  رهايـي   بـخشند   جان  ما   را
***
 3- دوري- جدايي    4- معشوق    5- دلجويي- مهرباني    6- مخفف (شود)      7- گدا