شادی

چه به خوردت داده اند و
کدامین 
معبر مستانه را 
زیور نوازش طره ات کرده اند
که تمنای
 کلمه های معصومانه ی ماهم 
توان ذبح کردن تو را ندارد
اینجا نگاه های امیدوار 
انقدر در پی تو دویده اند
 که به 
شب کوری حادثه و 
تن لرزه ی بیداری
دچار شده اند
ای دختر چهل ساله
که دیگر از وقت ناز کردنت گذشته 
بااینحال 
فوجی از کبوتران سپیدبال و 
پروانه های عاشق 
که به حک نشانی تو بر گوشه ی پرشان 
می بالند را 
با دهانی معطر 
روانه ی اشیانه ی 
ترانه خوانت کنیم 
بی هیچ حرف و حدیث
دل به شوق بالشان می دهی؟
تا ما نیز 
مفتخر به لمس شرافت رویا شده و
 این بار 
به کوری چشم هلهله کشان ناامیدی
 به طلیعه داران 
قیام مستانگی
شهرت بگیریم؟ 
رخ نمایان می کنی
ای شبح گریز پای 
دوردست ؟ 
شادی ارمیده ی سرمست ؟

#مه_سا_وفایی