دیوانه ای از قفس پرید

از همان روز
که پیچش ِعادت 
در نگاه بی تفاوت  افتاب 
بر من خزید 
پروانه ها
به كوب رسوایی زدند و
مهتاب 
تعبیر خواب مرداب را خريد
تا خورشید
مطمئن شود   
او همان دیوانه ای ست
که از قفس پرید
و شاید   
در حلول بلوغ جنون 
دوباره این دیوانه ی تشنه
بالهای خویش را اب دهد و 
 در سیل نگاه تو 
غزل سکوت را سربکشد 
و انگاه سیراب،
 از تنهایی پیچک و
زخم شقایق 
از ضربان دل گنجشک و
انتظار دقایق
شعر را اواز دهد
 تا غوغای ابری مجنون تر ازاو 
رستاخیز جوانه ها ی سر خورده ی عشق 
  شود و 
بال هایی سوخته ،
ناجی عطش گمشده ی خاک 
  حال 
لحظه ی تماشای او است در بزم سماع 
رقص باد و 
معنای نسیم دلتنگی

شراب دیدار و 
نوای چرخانْ ستارگان بیدار
که 
حجکم مقبول 
سعیکم مشکور

 

مه سا وفایی