یلدا

دل فلان شد از همان وقتی که شیدا شد تمام
آنچنان رفتی که بودن با تو رویا شد تمام

دل الا ای شمس تبریزی ندارد بی تو نور
هرچه خورشیدم بتابد هیچ...گرما شد تمام

یک نفر آیا سراغ از ماه من دارد؟ - بلی
- از خطر های پلنگان او شکوفا شد تمام

تا نباشد شورِ فرهاد نیست شیرین قصه ای؛
شهرِ ما پر گشته از یوسف...زلیخا شد تمام

مردمان! شیرینِ شعرم را شبی گم کرده ام
رفته او با دیگَ...اصلا هیچ، پیدا شد، تمام

غیرتم نگذاردم از عشقِ تو پا پس کشم
تو غلط کردی که رفتی!قصّه بیجا شد تمام!

من دعا گویم تو را هر روز و هر بامداد که،
خانه ات آباد!
دعا در شعر کم جا شد تمام

تا که خواستم لحظه ای کمتر بیندیشم به تو
چون انار قلبم دهن وا کرد:یلدا شد...تمام

خواندنی بود حال من؟گفتی تماشایی شده؟
مصرع آخر رسیدیم گل...تماشا شد تمام
#محمدرضا_دیندار