دیدارآخر

               

به تلخی مینویسم قصه دیدار آخرر

غم پژمردنم درباغ دل گلهای پرپررا

دلیل گریه هایم را گواهی میدهد شعرم
که جاری می کنداندوه وبغضش اشک دفتررا

پریشانم نکن دیگرکه راهی نیست
 بگریزم
ندارم طاقت بیتابی واندوه دیگررا

به خود می پیچم ودرخاطرت گم می شوم هرشب
نمی گیردکسی یک لحظه ای هم  جای دلبر را

به فروردین چشمانت قسم دردام پاییزم
بیابشنوتودرباغ دلم آواز آذررا

زمین خوردم ترک برداشته مینای دل برگرد
پریشانترنکن دیگرغریب چشم بردررا