حاصل آن است...

\"گرنه تصویر مرا خامه به تاخیر کشید

نوجوانی به کجا شد که چنین پیر کشید؟\"

ابر پاییز بگُذشت و خبر از برف نبود،

موی اسپید برایم مگر از شیر کشید؟

من در این قاب تنم بهتر از اینم که مرا

قلم مشکیی تو ناقص و دلگیر کشید

اعتراف تو به عشق دل من این کافیست

که به روی قفس سینه ی من تیر کشید.

من به یاد تو و عشق تو جوانی دادم،

حاصل آن است، مرا در خم زنجیر کشید.

با سلام خدمت استاد گرامی جناب آقای سرخی.

این غزل (اگر غزل بود) فقط برای عرض ادب می باشد.

همیشه موفق و موید باشید.