سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 9 فروردين 1403
    19 رمضان 1445
    • ضربت خوردن حضرت علي عليه السلام، 40 هـ ق
    Thursday 28 Mar 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      پنجشنبه ۹ فروردين

      مرثیه امام حسین (ع)

      شعری از

      حسن مصطفایی دهنوی

      از دفتر دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی نوع شعر مسمط

      ارسال شده در تاریخ جمعه ۲۳ شهريور ۱۳۹۷ ۰۰:۱۳ شماره ثبت ۶۷۶۱۲
        بازدید : ۳۷۱   |    نظرات : ۸

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر حسن مصطفایی دهنوی

      « مرثیه  امام حسین(ع) »      
      ای  شیعیانِ  با  ادب  و صبر  و  علم   و  هوش            
      صلوات   بفرستید    جمیعاً    به   یک    سروش
      در   تعزیت  سرای   حسینی  (ع)  بدار  گوش            
       هرجا  که  ذکر  اوست  زِ جان  و زِ دل بکوش
      طرز  عبادت  است ،  زِ   دستش   دهی     چرا
      ای پیروان  کوی  حسینی  (ع) از  این  سروش           
       ذکر    مصیبت   شه    مردان  ،  کنید     گوش
      نام  حسین(ع)  در   همه  عالم  زند   سروش2            
      ذکرش   تمام   برّی و  بحری3    دهند    گوش
      با  این سِمت    زِ   جور  عدو  کشته  شد  چرا
      صید   کمند   قهر   خدا  ،  می شوی       یزید            
      صیاد      بی  مروت    ،    در    کربلا       یزید
      از   کینه  و  کدورت    و  جور   و جفا   یزید             
      کشتی حسین (ع)  فاطمه (س)،  را  بی گنه  یزید
      ویران  کنی    تو   پایگه     دین     حق ،   چرا
      بغض4 حسین (ع) و آل   علی(ع)  را  تو داشتی           
        اول     بنای       ظلم    و      تکبر     گذاشتی
      در  منزل   و مکان  خودش   ، کی     گذاشتی           
        زآن   خیل   کینه  جو    ،  به  ره  آن  گماشتی
      با    رهبران    خلق     نمودی     ستم       چرا
      از   سرزمین  اصلی  خود ،  راندی  اش    برون            
       کارش  چه  بُد   ، به  کار  تو  ای  نابکار دون
      فرمان    تیغ    بستن     و    دادی    به  مردمان             
       بر   قتل   آن   روانه   نمودی     در   آن  زمان
      در   کعبه   و  طواف   ، چنان   حیله  ها   چرا
      در   روز   عید  و  موقع    حج    در   طوافگاه             
      جنگ   و جدل   به  رسم  عربها   که  بُد  گناه
      دستور  کشتنش  ،  تو   نمودی   چرا     به  پاه             
       ظلم  از   تو  شد،   نماند   برایش       قرارگاه
      این  دشمنی    به   ذریه ی5   خیرالبشر      چرا
      چون  مملکت  به حکم تو  می بود  و دست تو             
      کردن   قیام    در   اثر      قول    سُست     تو
      آن یاوران  خودسر  و  خودخواه   و  مست   تو           
       نشناختند    ،  جهل   بود    بر    شکست     تو
      ظلم   و جفا   به سبط6 پیامبر(ص)  کنی ، چرا
      ای  بی خبر   زِ  دانشی   و   بی   وفا   به   دین             
      کردی   شهید   وارث    آن     ختم   المرسلین
      ظلم  و  ستم    چرا     بنمودی     به    مسلمین           
       ظلم  این چنین ، کس  دیگری  کرده در  زمین
      ظلم   و جفا   به  آل  محمد (ص)   کنی  ،چرا
      باشد  حسین (ع)   قافله   سالار    اهل     دین            
       سالاری اش   که  ثابت  و  واضح  بر اهل  دین
      ای  دزد  راه  ، از  چه کُنی   در  رهش   کمین           
        باشد  حسین (ع)  پیرو   آن     ختم  المرسلین
      دزدی   به    راه   قافله   سالار      دین  ،  چرا
      تهمت  بر  آن  زدید  ،  بگفتید  خارجی   است            
       خارج  زِ منزلش شده ،خارج  زِ دین که نیست
      تهمت  زدن  به  مرد   مسلمان   روا  که  نیست           
       نگذاشتی  که خلق  ،  بپرسندنش   که  کیست
      تهمت   به    پیروان   محمد (ص)   زدی   چرا
      آخر  یزید   دانش   و  دینت   چه   بوده   است            
       بنیاد    دین  مگر  که   زِ  جد   تو  بوده   است
      تنظیم   مملکت   به   غرورت    فزوده    است            
       در   دین   حق  ،   تو  را    اثراتی   نبوده  است
      بازی   به   دین  حق   و   حقیقت   کنی    چرا
      آخر  یزید    ، گر    تو  به   دین   معتقد    بُدی            
      دین  از  محمد (ص) است، چرا  مدعی   شدی
      بود آن حسین (ع) نسل محمد (ص) که دیده ای          
       واضح    بُوَد   یزید ،  تو   از   نسل    هنده ای2
      ظلم  و  ستم    به   آل محمد (ص)   کنی     چرا
      آن  دیگران  چو شمر  و  تو، از حق  بری3 بُدند         
        از   دوره   جهالت   و   آن   خود سری     بُدند
      آنها   اگر   که    پیرو    آن    دین    حق    بُدند           
      کی    با     یزید    و   هند    و  سفیانیان   بُدند
      بر     پیروان   دین  حق   ،  بنمودن   ستم   چرا
      بستند   راه    آب    بر    ذریه ی   رسول (ص)           
       تا  بلکه    امر   و نهی    یزیدی    کند      قبول
      آنکس  که امر  و نهی خدا  داند و رسول (ص)           
       نتواند     از     یزید      کند     بیعتی        قبول
      خود   را   به   امر   حق   ،  ننماید    فدا   چرا
      در   مُلک   مکه  حیله   نمودی   به     ماندنش           
       روی  سوی کوفه  کرد ، که ملت    بخواندنش
      آن  کوفیان   که   بهر    امامت       بخواندنش            
       مانع    شدن به  رفتن  و  در   کوفه     ماندنش
      آنجا   عبور    راه    بر    آن    بسته  ای     چرا
      فوجی4   روانه   کردی    و   بستند    راه    آن          
        بستند    راه    آب  ،    به   قوم   و   سپاه     آن
      در  جای   گرم   و  خشک   نمودند    جاه  آن           
       از   تشنگی   به  سوی  سماء   گشت   آه    آن
      آب   فرات   را   به   رویش     بسته  ای    چرا
      اول  به   دشت   ماریه2 ، چون   خیمگاه     زد            
      در  آن   دیار   بانگ   انا الحق3   به   کار   زد
      آن  امر  حق  ،   به   مردم    نیکو   شعار      زد          
       خورشید  وار    شعشعه    در   هر   دیار      زد
      همراه   حکم   حق  ،  نکند    این    هنر    چرا
      حُر   و   برادرش     و   پسرش    با   غلام    آن           
       آگه    شدن   زِ  منصب    و جاه   و  مقام    آن
      بشناختن     امامت     آن      از       کلام     آن            
      سودن4   جبین  خود   به  بَـرِ5    انتظام6    آن
      حُر   با  حسین (ع)  حق،  نکند   همرهی   چرا
      حُر    شاهدس ،  یزید  بر  آن  قول  کذب    تو            
      اول  به  رأی  و  حکم  تو  می بود   حزب   تو
      بر جنگ  آن  حسین (ع)   روان  شد   به  اذن تو           
       آنجا   شناخت   خودسری  و قول  کذب     تو
      آخر  زِ   ظلم  و  جور  تو ، حر  کشته  شد چرا
      عباس (ع)    آن   یگانه    جوانمرد       روزگار           
       ثابت   قدم   بماند  ،  بر   عهد   خود     استوار
      بر   عهد   آن   برادر   و   آن        حی  کردگار          
       نامش    بلند تر    شود  ،   از    اوج       افتخار
      خود   را   به   عهد   حق  ،   ننماید   فدا   چرا
      هاشم  پسر  عموي  عمر ، صحبتش   چه    بود               
       بر فعل  زشت  ، ابن  عم   خود   مُدعي    نبود
      از  خويشي   قوم    بِـبُريد ،   آن    يگانه    مرد            
       جانباز  عشق    كوي   حسيني  ،  مگر    نبود
      آن  دعوی اش  به حق  بُد ،  بشکستی اش  چرا
      گويا  وَهب   شعاع   حسيني (ع)   بديده  است               
      زِ اطراف  كوفه   تا   بِـبَر   وي    دويده    است
      جان وسرش چو گوي  به ميدان نثاركرده است           
       از  آن  ميانه ،  گوي   سعادت     ربوده    است
      پروانه    گِرد   شمع    نگردد    بگو         چرا
      آنها   که    پیروان    حسيني (ع)        نبوده  اند             
      زِ اهل   و   دیار    و جبیره   هریوه7  نبوده اند
      راضی  به  قتل خود و آن رهبران  پاک  بوده اند           
       چون  از  حسين (ع)  درک  سعادت   نموده اند
      مردان  حق   ، به  حق    نکنند    همرهی   چرا
      بهر   خدا    ببین    تو   آیا     شمر      ملحدی8            
      چون  کشته  شد  حسين (ع)    طرفدار   ایزدی
      زنهای  داغ  دیده ،  چه   می بُد        گناهشان            
       آتش   به  آن  جماعت  و  آن   خیمه ها    زدی
      نامردی   است  ،  جور  و ستم  این  رقم   چرا
      قرآن   که   منع   کرد  ، چنین   کار   ننگ  را             
      تعقیب    جنگجوی ،  فراری   زِ     جنگ    را
      ای   بدتر   از   منافق   تاتار    و  زنگ  و  روم           
       قرآن   امان    بداده  ،  فراری    زِ   جنگ      را
      بر    ضد   امر    حق    عمل   کرده ای     چرا
      کردی   اسیر   و   بستی   و   شلاقشان    زدی            
       نَـبْود   روا   به     قاعده ی      حکم     ایزدی
      فتوای    مسلمین   تو  از   این  شر  شکسته ای           
       زین  پشت پای  سخت  که  بر  مسلمین   زدی
      بر   جمع    مسلمین  ،    بنمودی    ستم    چرا
      کوروش  که   پادشاه  عجم   بُد   چنین   نکرد           
       با  چند   پادشاه    بجنگید    و    فتح      کرد
      کوروش   به  نسل  پادشاهان   یک  ستم  نکرد           
       ای شمر ببین ،که  گبر2 به  گبری  چنین نکرد
      کردی    تو    شرمسار    ،  تمام   عربها    چرا
      داد  از  دَمی  ، که  روز   قیامت   شود    به  پاه            
      گوین  به  آن  یزید  ، که  کارَت  بُوَد      گناه
      آیا   توان   به   روی    پیمبر (ص)   کنی   نگاه          
       حتماً   که  روی  تو  بر  پیغمبرس (ص)،   سیاه
      شرمنده  نمی شوي،  زِ  پیغمبر (ص)  بگو  چرا
      دستت  دراز  و  پای   تو لنگ است   بر صواب           
       از دست و پای خود به خودت کرده ای  عذاب
      بر   قتل  آن  حسین (ع) ، نمودی  چرا   شتاب           
       لب تشنه  کُشتی اش ،  تو  به  نزدیک  نهر  آب
      بخشد  خدا   گناه   تو   را  ،   ای  لعین3   چرا
      هشدار  ای  بشر ،  نـشوی     همچنان      یزید           
       تا   محتوای   حق  ،  بـتوانی   به  چشم      دید
      فرخنده  باد ، طالع4   هر  کس که  حق   بدید           
       کاری   زِ عدل  کرد  و  ره  حق          برگزید
      کار   نکو   مگر  نـتواند    بشر    کند  ،    چرا
      آسایشی   طلب   مکن  از   چرخ     هرزه  گرد           
       بر  آل پاک  احمد(ص)  مُرسل   ببین چه  کرد
      ظلم  و جفای    زاده ی     سفیانیان   و     هند           
       با  زهر خود ،جگر  زِ حسن(ع)  پاره پاره  کرد
      منمای شکایت  ای حسن، از چرخ  هرزه  گرد           
       کج  گردیَش، جبین  علی(ع)  را  دو  شقه کرد
      وَرنه   جفا   و  ظلم   به  مردان    حق   ،   چرا
      ***
        1- شاه     2- آواز خوش – الهام       3- حيوانات خشکی  و دریا        4- دشمني- كينه         5- نسل- فرزندان  6- نبيره - فرزند زاده       
        1- ادعا كننده- خصم        2- مادر معاويه لعنت الله عليه            3- دور- بركنار           4- گروه       
        1- آسمان  2- كربلا   3- من حقم   4- ساییدن  5 – پیش  6- نظم- آراستگی  7- نام شهر هرات  8- فاسق– بیدین  
          1- قوم  مغول         2- آتش  پرست           3-رجيم-رانده           4- بخت – اقبال  
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      سیدابراهیم میری ((سید))
      سه شنبه ۲۷ شهريور ۱۳۹۷ ۱۹:۴۵
      دورد برشما
      رقص قلمتان جاوید خندانک خندانک خندانک
      همایون طهماسبی (شوکران)
      دوشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۸ ۱۸:۰۰
      درودتان
      زیباااااا
      خندانک خندانک خندانک
      همایون طهماسبی (شوکران)
      دوشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۸ ۱۸:۰۱
      خندانک خندانک خندانک
      همایون طهماسبی (شوکران)
      دوشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۸ ۱۸:۰۱
      خندانک خندانک خندانک
      همایون طهماسبی (شوکران)
      دوشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۸ ۱۸:۰۱
      خندانک خندانک خندانک
      همایون طهماسبی (شوکران)
      دوشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۸ ۱۸:۰۱
      درودتان
      زیباااااا
      خندانک خندانک خندانک
      همایون طهماسبی (شوکران)
      دوشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۸ ۱۸:۰۱
      خندانک خندانک خندانک
      همایون طهماسبی (شوکران)
      دوشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۸ ۱۸:۰۱
      خندانک خندانک خندانک
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0