شام آخر

یک آسمان در خدمت دوران
یک راه پشت ماه پیدا بود
یک ایده در بطن زمان مشهود
این آخرین دیدار رویا بود

یک زندگی بی عمر و بی پایان
یک وصل تا آن سوی فردا ها
یک خواب گرم و تازه در سر داشت
همرنگ فکر خیس دریا ها

یک جا برای با تو بودن بود
یک شب برایش گفتی از آنجا
یک بار دیگر هم ببر امشب
این خسته را تا آن سر دنیا

یک شعر ناقص در سرودن داشت
یک مرده با صدها هزاران حرف
یک غربت مزمن که در هر بیت
نازل کند خورشید را بر برف

یک نامه شد با طعم تنهایی
یک خودنویس ساکت و خاکی
یک باره سمت خط ندادن رفت
از تلخی این شوکران حاکی

امشب برایت قصه ها دارد
امشب که نور از ماه لبریز است
امشب شروع شادی مردی است
مردی که غرق فصل پاییز است



۹۷/۳/۳