راه دل

« راه دل »
نفس تنگ است و اندر سينه، دل نيست           خداوندا   مگر   پايـم  به   گِل   نيست             
خداوندا   سـرِ  كارم  ،   كه        دارد            همي  دانم  سـرِ كارم،كه  وِل   نيست
خجل2  گشتـم ، زِ  كارم     شرمسارم           كه  از كارش به درگاهت خجل نيست
مگر  كارم   بُـريد   از   امـر  و  نهيـَت            چرا   كارم  به  امرت    متّصل   نيست
تُهي  مغـزان   دنيا ،  خوشـدل   هستنـد           مگر آنها  صداشان، چون دُهل3  نيست
چه  راهي   مي توان جُستن  به  سويـَت           كه  شيطاني در آن  ره ،با  دغل  نيست
كجا  جويـم     صراط       مستقيمـَت            چه   اشيائي  به   دنيا  بي  بَدل4  نيست
خوشا  آنان  كه   باشند  در   صراطـت            هر آنكس  باشد   اندر   راه دل   نيست
بسي  ديدم  زِ  خود خواهانِ  خودكام5           عسل  گفتن: ولي  شهدش عسل نيست
خدايا   حكم  حق ، حق  است و ثابت           تقاضايـش   به   توضيحِ    مَثَل    نيست
چه  بي  آلايـشي  ، احكام  حق   است            لزومش  حيله  و كذب  و دغل  نيست
مگر   آواره   گشتـم   من  زِ   مُلكـت            در  اينجا  يك  نفر ، همراز  دل  نيست
٭٭٭
  1- رها   2- شرمندگي  3- طبل بزرگ   4- به جاي آن – نظير  5- لجوج – متكبر